Instrukcja wywołania

W tym artykule poruszony zostanie temat Instrukcja wywołania, który z biegiem czasu stał się przedmiotem zainteresowania i badań różnych dyscyplin. Instrukcja wywołania wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, kultury i historii, pozostawiając swoje piętno na życiu ludzi i rozwoju społeczności. Dzięki szczegółowej analizie zostaną zbadane różne wymiary i perspektywy otaczające Instrukcja wywołania, oferując czytelnikowi wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny. Celem kompilacji badań, zeznań i opinii ekspertów jest przyczynienie się do poznania i zrozumienia Instrukcja wywołania, zapewniając czytelnikowi niezbędne narzędzia do refleksji i sformułowania własnego osądu w tej sprawie.

Instrukcja wywołania jest to instrukcja, w danym języku programowania, powodująca wywołanie (i w konsekwencji wykonanie) określonego podprogramu.

Stosowanie instrukcji wywołania

Instrukcja wywołania powoduje wykonanie określonego podprogramu:

  • procedury
  • funkcji – poza wyrażeniem – a więc z odrzuceniem (ignorowaniem) wartości zwracanej przez funkcję, o ile dany język programowania dopuszcza taką konstrukcję
  • metody.

Podczas wykonania instrukcji wywołania następuje odpowiednie skojarzenie ewentualnych (jeżeli występują) argumentów wywołania z parametrami podprogramu (określonymi w jego deklaracji), a następnie wybór odpowiedniej ingresji (na podstawie identyfikatora ingresji użytego w instrukcji wywołania) i wykonanie instrukcji zawartych w podprogramie (w ramach wybranej ingresji). Po wykonaniu w ciągu instrukcji podprogramu, instrukcji wyjścia, następuje przejście do instrukcji występującej bezpośrednio po instrukcji wywołania (przy normalnym wyjściu z podprogramu).

Postać instrukcji wywołania

Klasyfikacja instrukcji wywołania

Instrukcja wywołania zaliczana jest do instrukcji:

Pewne specyficzne formy wywołania mogą decydować także o przynależności także do innych kategorii instrukcji. Przykładowo w języku Clipper forma DO ... WITH ... przynależy do kategorii instrukcji rozkazu.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ dotyczy także wywołania podprogramu w wyrażeniu
  2. ↑ a b c d Michael Marcotty, Henry Ledgord, W kręgu języków programowania, tłumaczenie: Krystyna Jerzykiewicz, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1980, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-1342-7
  3. ↑ A. Nico Habermann, Dewayne E. Perry, Ada dla zaawansowanych, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1989 r., seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-1058-4
  4. ↑ Joanna Jonkisz, Jan Makuch, Stanisław Starzak, Programowanie w językach Algol 60 i Fortran 1900, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 1982, wydanie III
  5. ↑ a b Jan Bielecki, Od C do C++, programowanie obiektowe w języku C, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990, ISBN 83-204-1332-X
  6. ↑ Jan Bielecki, Turbo C z grafiką na IBM PC, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990, Seria: Mikrokomputery, ISBN 83-204-1101-7
  7. ↑ a b c Wojciech Rogowski, Arkadiusz Serodziński, Clipper 5.0, Warszawa: Wydawnictwo PLJ, 1991, ISBN 83-85190-20-1, OCLC 749775734.
  8. ↑ Jan Bielecki, Język FORTH, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1988, Seria: Mikrokomputery, ISBN 83-204-0930-6
  9. ↑ a b c d e f Mike Duck, Języki mikrokomputerów. Przewodnik dla początkujących. Basic, Pascal, Logo, Prolog, Comal, Forth, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1988, tłumaczenie: Marcin Turski, ISBN 83-204-0966-7
  10. ↑ Ralph E. Griswold, Madge T. Griswold, Icon, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1987, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-0871-7
  11. ↑ Niklaus Wirth, Modula 2, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1987, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-0828-8
  12. ↑ Andrzej Marciniak, Borland Pascal 7.0, Wyd. Nakom, Poznań 1994 r., seria: Biblioteka Użytkownika Mikrokomputerów, ISBN 83-85060-53-7, ISSN 0867-6011
  13. ↑ Janusz Szajna, Marian Adamski, Tomasz Kozłowski, Turbo Prolog. Programowanie w języku logiki., Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1991, Seria: Mikrokomputery. ISBN 83-204-1395-8
  14. ↑ Hanna Oktaba, Wiesław Ratajczak, Simula 67, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-0128-3
  15. ↑ Eugeniusz Wróbel: Asembler 8086/88. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1992, seria: Mikrokomputery. ISBN 83-204-1504-7.
  16. ↑ Ryszard K. Kott, Krzysztof Walczak, Programowanie w języku Fortran 77, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1991, ISBN 83-204-1362-1, OCLC 749999902.
  17. ↑ Jan Bielecki, Rozszerzony PL/I i JCL w systemie OS/RIAD, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986, Seria: Biblioteka Informatyki, ISBN 83-01-06146-4
  18. ↑ Jan Bielecki, PL/M język programowania mikroprocesorów, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1987, Seria: Elektronizacja, zeszyt 25
  19. ↑ Tadeusz Mykowiecki, dBase, FoxBase, bazy danych, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1992, ISBN 83-204-1345-1, OCLC 749168683.
  20. ↑ Piotr J. Jasiński, Zbigniew Królikowski, Jacek Szulczyński, Mikrokomputerowe bazy danych z programowaniem w dBase IV, Wydawnictwo NAKOM, Poznań 1992, Biblioteka Użytkownika Mikrokomputerów tom 7, ISBN 83-85060-44-8, ISSN 0867-6011
  21. ↑ a b Jerzy Bettek, Bronisław Rudak, Barbara Rudakowa, Język konwersacyjny JEAN, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1975
  22. ↑ a b Kazimierz Orlicz, Język konwersacyjny JEAN z elementami programowania w Fortranie, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1977
  23. ↑ Eugeniusz Kurzydrem, Andrzej Macieliński, Urszula Szmidt, Eugeniusz Więcek, COBOL. Język programowania., Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1978, wydanie drugie
Instrukcje w językach programowania
Instrukcje proste
Instrukcje sterujące
Pozostałe
Instrukcje strukturalne
Instrukcje sterujące
Pozostałe
Inne
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot