Hendrick Chin A Sen

Dziś Hendrick Chin A Sen nadal jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na codzienne życie ludzi, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie na polu akademickim i naukowym, Hendrick Chin A Sen nadal jest przedmiotem ciągłych analiz i debat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Hendrick Chin A Sen, od jego historii i ewolucji po obecny stan i możliwy przyszły rozwój. Mamy nadzieję, że dzięki tej analizie rzucimy światło na znaczenie i znaczenie Hendrick Chin A Sen dzisiaj oraz na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa.

Hendrick Chin A Sen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1934
Albina

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1999
Paramaribo

Premier Surinamu
Okres

od 15 marca 1980
do 15 sierpnia 1980

Przynależność polityczna

Narodowa Partia Republikańska

Poprzednik

Henck Arron

Następca

Henry Roëll Neijhorst

Prezydent Surinamu
Okres

od 15 sierpnia 1980
do 4 lutego 1982

Poprzednik

Johan Ferrier

Następca

Fred Ramdat Misier

Hendrick Chin A Sen (ur. 18 stycznia 1934 w Albinie, zm. 11 sierpnia 1999 w Paramaribo) – surinamski polityk, premier (1980) i prezydent Surinamu (1980–1982).

Życiorys

W 1959 ukończył studia medyczne w Paramaribo, pracował w szpitalu w tym mieście jako internista, wstąpił do Narodowej Partii Republikańskiej. 15 marca 1980, po dokonaniu przez grupę wojskowych na czele z Dési Bouterse „sierżanckiego” zamachu stanu, Chin A Sen został premierem kraju, po czym sformował lewicowy gabinet, w którym znalazło się m.in. dwóch członków Narodowej Rady Wojskowej. 15 sierpnia 1980, po rezygnacji Johana Ferriera, objął fotel prezydencki, jednak faktyczną władzę w kraju sprawował Bouterse. Mimo że Bouterse próbował wprowadzać socjalistyczny i rewolucyjny model państwa, Chin A Sen podejmował próby przywrócenia demokracji, w związku z czym 4 lutego 1982 Bouterse zmusił Chin A Sena do ustąpienia i do emigracji do USA, skąd później Chin A Sen udał się do Holandii. W grudniu 1982, gdy w Surinamie doszło do tzw. morderstw grudniowych, popełnianych przez rządzącą juntę, został przewodniczącym Rady Wyzwolenia Surinamu na emigracji, która sprzeciwiała się rządom Bouterse. W 1995 wrócił do Paramaribo, gdzie na nowo podjął pracę internisty.

Bibliografia