W dzisiejszym świecie Harvard College Observatory staje się coraz ważniejszy w życiu ludzi. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Harvard College Observatory wywarł znaczący wpływ na nasz sposób życia, pracy i relacji. Od swoich początków do chwili obecnej Harvard College Observatory był przedmiotem badań, debat i podziwu, stając się tematem ciągłego zainteresowania badaczy, specjalistów i pasjonatów. W tym artykule dokładnie zbadamy rolę Harvard College Observatory w dzisiejszym społeczeństwie, analizując jego skutki, implikacje i możliwą przyszłość, w celu lepszego zrozumienia jego wpływu na nasze życie.
Obserwatorium zostało założone w 1839 roku. W latach 1847-1852 w obserwatorium pracował pionier fotografiiJohn Adams Whipple oraz astronom William Cranch Bond (dyrektor obserwatorium), którzy wspólnie użyli teleskopu Harvard’s Great Refractor do tworzenia obrazów Księżyca. Teleskop ten był w owym czasie największym przyrządem astronomicznym tego typu na świecie, a zdjęcia Księżyca przez niego wykonane otrzymały w 1851 roku nagrodę za wysoką jakość techniczną na Wystawie Światowej w Crystal Palace w Londynie. W nocy z 16 na 17 lipca 1850 roku w obserwatorium otrzymano pierwsze w historii zdjęcie gwiazdy. Był to dagerotyp gwiazdy Wega.
Edward Charles Pickering (1846-1919) – amerykański astronom, prowadził badania w dziedzinie fotometrii. Dyrektor Obserwatorium Harvarda w latach 1877-1919.
John Adams Whipple (1822–1891) – amerykański fotograf i wynalazca, pionier fotografii nocnej.
Annie Jump Cannon (1863–1941) – amerykańska astronom, jedna z twórców systemu klasyfikacji gwiazd wg ich temperatur.
Cecilia Payne-Gaposchkin (1900–1979) – brytyjsko-amerykańska astronom, która w 1925 r. jako pierwsza zasugerowała, że Słońce zbudowane jest głównie z wodoru.
Ernst Öpik (1893–1985) – estoński astronom, który zaproponował istnienie odległego okołosłonecznego obłoku materii, z którego miałyby pochodzić komety (Obłok Oorta).
Przypisy
↑Do 1927 r. Boyden Station z teleskopem zwierciadłowym o średnicy 152 cm i kamerą Bakera-Schmidta o średnicy 81 cm mieściła się w Arequipie (Peru).