Grzegorz Madej
W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Grzegorz Madej, temacie, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Grzegorz Madej to fascynujący temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Grzegorz Madej, analizując jego wpływ w różnych obszarach i ewolucję w czasie. Ponadto zbadamy różne opinie i stanowiska istniejące wokół Grzegorz Madej, oferując wyczerpującą analizę, która pozwoli naszym czytelnikom lepiej zrozumieć ten istotny temat. Nie przegap tego!
| Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1945 |
|---|---|
| Data śmierci |
1998 |
| Profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: chemioterapia nowotworów, onkologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1976 – nauki medyczne |
| Habilitacja |
1986 – nauki medyczne |
| Profesura |
24 marca 1995 |
| Lekarz, pacownik naukowy | |
| Instytut badawczy | |
Grzegorz Bartłomiej Madej (ur. 7 lutego 1945 w Warszawie, zm. 1998) – polski lekarz, profesor doktor habilitowany nauk medycznych o specjalnościach naukowych chemioterapia nowotworów i onkologia.
Życiorys
Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1963). Ukończył studia medyczne w Akademii Medycznej w Warszawie (1969). Lekarz specjalista w zakresie radioterapii (I stopień specjalizacji, 1975) i chemioterapii (II stopień specjalizacji, 1983). W 1976 uzyskał stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy Krioterapia jako metoda leczenia chorych na nowotwory skóry i czerwieni warg, a w 1986 habilitował się na podstawie pracy Skojarzone chemiczne i chirurgiczne radykalne leczenie chorych na nienasieniaki. 24 marca 1995 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych.
Związany zawodowo z Instytutem Onkologii w Warszawie, gdzie pracował od 1971. Od 1985 kierownik Przychodni Centrum Onkologii, w 1994 objął stanowisko kierownika Kliniki Nowotworów Układu Moczowego Centrum Onkologii Instytutu w Warszawie. Pomysłodawca i pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej, założonego w 1996, członek Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Urologicznego i Europejskiego Towarzystwa Urologicznego. W 1987 otrzymał Nagrodę Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. Wypromował sześciu doktorów.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 276, rząd 4, miejsce 1).
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Tomasz Demkow: Wspomnienie pośmiertne – profesor dr hab. n. med. Grzegorz Madej (1945–1998). Artykuł opublikowany w „Urologii Polskiej”, 1999/52/1. urologiapolska.pl. .
- ↑ a b Prof. dr hab. Grzegorz Bartłomiej Madej, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1963. wne.uw.edu.pl. .
- ↑ Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej. Historia. ptok.pl. .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: BRONISŁAWA TKACZYSZYN, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
Bibliografia
- Tomasz Demkow: Wspomnienie pośmiertne – profesor dr hab. n. med. Grzegorz Madej (1945–1998). Artykuł opublikowany w „Urologii Polskiej”, 1999/52/1. urologiapolska.pl. .