W tym artykule zbadamy fascynujący świat Gieorgij Florow i wszystkie różne aspekty, które go tworzą. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zanurzymy się w podróż pełną odkryć i nauki. Przeanalizujemy jego implikacje w różnych dziedzinach, od nauki i technologii po sztukę i kulturę. Krytycznym i refleksyjnym spojrzeniem zagłębimy się w pozytywne i negatywne aspekty Gieorgij Florow, a także jego wpływ na nasze codzienne życie. Dołącz do nas w tej wycieczce i odkryj wszystko, co warto wiedzieć o Gieorgij Florow.
Rosyjski znaczek pocztowy upamiętniający nadanie nazwy flerow pierwiastkowi 114 | |
Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1913 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1990 |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
|
Gieorgij Nikołajewicz Florow (także Flerow; ros. Георгий Николаевич Флёров; ur. 17 lutego?/2 marca 1913 w Rostowie n. Donem, zm. 19 listopada 1990 w Moskwie) – radziecki fizyk, profesor, członek Rosyjskiej Akademii Nauk.
Ukończył Państwowy Uniwersytet Politechniczny w Sankt Petersburgu, początkowo prowadził prace w dziedzinie fizyki jądrowej, uzyskując w 1940 r. poważny sukces, gdy wspólnie z K. A. Pietrzakiem stwierdził samorzutne rozszczepienie jąder uranu. Jego list do Stalina miał przekonać dyktatora do potrzeby podjęcia badań nad bombą atomową. W 1943 r. Florow stał się członkiem grupy radzieckich fizyków pracujących nad tą bronią. Był pracownikiem Instytutu Energii Atomowej im. I. Kurczatowa i wieloletnim dyrektorem Laboratorium Reakcji Jądrowych Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej. Jego prace obejmowały również zagadnienia z dziedziny energetyki jądrowej, promieniowania kosmicznego, syntezy ciężkich pierwiastków.
Zespół Florowa wytworzył cztery syntetyczne pierwiastki chemiczne: nobel (1956/63), rutherford (1964), lorens (1965) i dubn (1968). Na cześć uczonego pierwiastek o liczbie atomowej 114 nazwano flerowem.
I medale.