Gianfranco Zola

Temat Gianfranco Zola jest przedmiotem badań, debat i analiz od lat. Znaczenie Gianfranco Zola znajduje odzwierciedlenie w różnych aspektach społeczeństwa, od polityki po kulturę popularną. Ponieważ zainteresowanie Gianfranco Zola stale rośnie, niezwykle ważne jest zrozumienie jego wpływu na nasze życie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Gianfranco Zola i jego znaczenie we współczesnym świecie. Od historii po przyszłe implikacje, szczegółowo zbadamy, w jaki sposób Gianfranco Zola ukształtował i nadal kształtuje nasze środowisko.

Gianfranco Zola
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1966
Oliena

Wzrost

166 cm

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1984–1987 Nuorese 31 (10)
1987–1989 Torres 88 (21)
1989–1993 SSC Napoli 105 (32)
1993–1996 Parma 102 (49)
1996–2003 Chelsea 249 (89)
2003–2005 Cagliari Calcio 44 (21)
W sumie: 619 (222)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–1997  Włochy 35 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2006–2008 Włochy U-21 (asystent)
2008–2010 West Ham United
2012–2013 Watford
2014–2015 Cagliari
2015–2016 Al-Arabi
2016–2017 Birmingham City
2018–2019 Chelsea (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
II miejsce USA 1994 piłka nożna

Gianfranco Zola (ur. 5 lipca 1966 w miejscowości Oliena na Sardynii) – włoski piłkarz grający na pozycji napastnika, zawodnik m.in. angielskiego klubu Chelsea. Od 2008 do 2010 roku prowadził West Ham United.

Kariera piłkarska

Swój pierwszy profesjonalny kontrakt Zola podpisał w 1984 roku z sardyńskim klubem Nuorese Calcio. Pięć lat później został zawodnikiem klubu Serie A SSC Napoli. W zwycięskim w lidze sezonie 1989/1990 Zola zdobył 2 bramki, grając u boku samego Diego Maradony. W 1991 roku wywalczył z klubem Superpuchar Włoch i zadebiutował w reprezentacji Włoch pod wodzą Arriga Sacchiego. W 1993 opuścił Neapol aby związać się z zespołem AC Parma. W 1995 zdobył z zespołem Puchar UEFA oraz wicemistrzostwo Włoch. W tym klubie budował swoją reputację jednego z najlepszych włoskich napastników.

W 1996 roku Zola przeszedł do klubu Chelsea F.C. grającego w Premiership. W 1997 zdobył z drużyną Puchar Anglii i został wybrany graczem roku ligi angielskiej przez stowarzyszenie dziennikarzy sportowych. W 1998 roku pomógł klubowi w wygraniu Pucharu Ligi Angielskiej, Pucharu Zdobywców Pucharów Europy oraz Superpucharu Europy. W 2000 roku ponownie zdobył z drużyną Puchar Anglii.

Jego gol po 21 sekundach od pojawienia się na boisku w finale Pucharu Zdobywców Pucharów w 1998 przeciwko VfB Stuttgart na stadionie Råsunda w Sztokholmie był jednym z najwspanialszych momentów w jego karierze. Już w drugim kontakcie z piłką otrzymał długie podanie od Dennisa Wise’a i pokonał bramkarza Stuttgartu zapewniając Chelsea wygraną 1:0 i zdobycie pierwszego od 28 lat i drugiego w historii europejskiego pucharu. Jego specjalnością były właśnie niezwykłe bramki. Jednym z najlepszych w historii Premiership rzutów wolnych popisał się Zola w meczu z Tottenhamem w styczniu 2003.

Latem 2003 roku, kiedy pojawiły się plotki o zakupie Chelsea przez zagranicznych inwestorów, Zola opuścił klub ze Stamford Bridge i przeniósł się do klubu Cagliari Calcio. Nowy właściciel klubu Roman Abramowicz próbował odzyskać włoską gwiazdę, jednak działacze z Cagliari mu odmówili. Zola poprowadził klub z Sardynii do awansu do Serie A. Potem przedłużył kontrakt o rok i w czerwcu 2005 rozegrał ostatni mecz w karierze, z Juventusem.

W reprezentacji Włoch Gianfranco Zola rozegrał 35 meczów i zdobył 8 goli. Występował z drużyną na Mistrzostwach Świata w 1994 oraz na Euro 1996. Jego ostatnim występem był mecz eliminacji do Mistrzostw Świata przeciwko Anglii w październiku 1997 roku.

W swojej karierze w Chelsea Zola zdobył ogółem 89 bramek, w tym 14 z rzutów wolnych. W 2003 roku został wybrany przez fanów The Blues najlepszym piłkarzem klubu w historii. W listopadzie 2004 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego podczas specjalnej ceremonii w Rzymie.

Kariera trenerska

W 2008 roku Gianfranco podpisał 3-letni kontrakt z West Ham United jako trener. 11 maja 2010 roku został zwolniony ze stanowiska.

7 lipca 2012 roku został trenerem Watfordu podpisując dwuletnią umowę. W pierwszym sezonie doprawadził klub do trzeciego miejsca, co dało awans do play-offów. Watford awansował do finału rozegranego na Wembley, w którym uległ Crystal Palace po dogrywce. 16 grudnia 2013 roku zrezygnował z pracy w klubie.

Od grudnia 2014 do 2015 był trenerem występującego w Serie A zespołu Cagliari.

11 lipca 2015 roku został ogłoszony na stanowisku nowego trenera katarskiego klubu Al-Arabi. Został zwolniony w czerwcu 2016 roku, gdy prowadzony przez niego zespół zakończył rozgrywki ligowe na 8. miejscu.

W grudniu 2016 roku Zola podpisał kontrakt z Birmingham City 17 kwietnia, po porażce z Burton Albion, ogłosił rezygnację ze stanowiska trenera, pozostawiając zespół trzy punkty nad strefą spadkową.

Gianfranco powrócił do Chelsea, gdy 18 lipca 2018 roku przejął rolę asystenta nowego menedżera The Blues Maurizio Sarriego.

Przypisy

  1. West Ham unveil Zola as new boss. BBC Sport, 11 września 2008. . (ang.).
  2. West Ham sack manager Gianfranco Zola. BBC Sport, 2010-05-11. . (ang.).
  3. Gianfranco Zola resigns as Watford head coach. BBC Sport, 2013-12-16. . (ang.).
  4. Football Italia , app.football-italia.net .
  5. Zola sacked by Qatari club Al-Arabi (ang.).
  6. Birmingham appoint Gianfranco Zola as their new manager, „Sky Sports” (ang.).
  7. Gianfranco Zola: Birmingham City manager resigns after four months, „BBC Sport”, 17 kwietnia 2017 (ang.).
  8. Welcome home Gianfranco | Official Site | Chelsea Football Club, „ChelseaFC” .