W tym artykule zbadamy fascynujący świat Diego Fuser, zajmując się jego najważniejszymi i interesującymi aspektami. Od jego wpływu na obecne społeczeństwo po jego historyczne korzenie, dokładnie przeanalizujemy różne punkty widzenia otaczające Diego Fuser. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różnorodne perspektywy istniejące wokół tego tematu, oferując naszym czytelnikom szerokie i wzbogacające spojrzenie. Ponadto zaprezentujemy studia przypadków i referencje, które zilustrują trafność i znaczenie Diego Fuser we współczesnym kontekście. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i wiedzy o Diego Fuser!
Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Diego Fuser (ur. 11 listopada 1968 w Venaria Reale) – piłkarz włoski grający na pozycji prawego pomocnika.
łFuser pochodzi z Piemontu, z miasta Venaria Reale. Piłkarską karierę rozpoczął w pobliskim Turynie, w tamtejszym klubie Torino Calcio. W 1986 roku został włączony do kadry pierwszej drużyny, a w Serie A zadebiutował 26 kwietnia 1987 roku w zremisowanych 1:1 derbach Turynu z Juventusem. W pierwszym składzie Torino Diego zaczął grać w sezonie 1988/1989 i zdobył w nim 4 bramki, jednak zespół „granata” spadł do Serie B. Fuser po sezonie przeszedł do A.C. Milan, gdzie był rezerwowym i wywalczył wicemistrzostwo Włoch. Na sezon 1990/1991 został wypożyczony do Fiorentiny i obok Massimo Orlando był najlepszym strzelcem zespołu z 8 golami na koncie. Latem 1991 na rok wrócił do Mediolanu, z którym został mistrzem Włoch, ale przegrał rywalizację o miejsce w składzie.
W 1992 roku Fuser znów zmienił barwy klubowe i przeszedł do stołecznego S.S. Lazio. Tam niemal od początku grał w wyjściowej jedenastce i z czasem stał się ulubieńcem fanów ze Stadio Olimpico. W swoim pierwszym sezonie w Lazio zajął 5. miejsce, a rok później - 4. Natomiast w 1995 roku po raz drugi w karierze został wicemistrzem kraju. W 1996 roku zakończył sezon na 3. pozycji w tabeli, ale największe sukcesy osiągnął w sezonie 1997/1998. Zdobył swój pierwszy w karierze Puchar Włoch oraz wystąpił w przegranym 0:3 finale Pucharu UEFA z Interem Mediolan. W Lazio wystąpił w 188 spotkaniach ligowych i zdobył 35 goli.
Latem 1998 Diego odszedł do Parmy. Tam także grał w podstawowym składzie i w 1999 roku zdobył zarówno Puchar UEFA (wystąpił w wygranym 3:0 finałowym meczu z Olympique Marsylia), jak i Puchar Włoch. Latem do tych sukcesów dołożył także Superpuchar Włoch. W Parmie występował przez 4 sezony i za każdym razem zajmował 4. miejsce w Serie A. W 2001 roku odszedł do ówczesnego mistrza kraju, AS Roma. W Romie był tylko rezerwowym i przez dwa sezony zagrał zaledwie w 15 ligowych meczach i przegrał rywalizację na prawej pomocy z Brazylijczykiem Cafu. Miał mały udział w zdobyciu wicemistrzostwa Włoch i Superpucharu w 2002 roku. Na sezon 2003/2004 trafił do drugoligowego wówczas Torino, a po sezonie zasilił szeregi ASDC Canelli, w którym spotkał byłego gracza Milanu, Gianluigiego Lentiniego. W sezonie 2005/2006 wywalczył z nim awans z ligi Eccellenza do Serie D. Od 2008 do 2009 roku grał w amatorskim Saviglianese.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1986/87 | Torino Calcio | Włochy | Serie A | 3 | 0 |
1987/88 | Torino Calcio | Włochy | Serie A | 16 | 0 |
1988/89 | Torino Calcio | Włochy | Serie A | 30 | 4 |
1989/90 | A.C. Milan | Włochy | Serie A | 20 | 2 |
1990/91 | AC Fiorentina | Włochy | Serie A | 32 | 8 |
1991/92 | A.C. Milan | Włochy | Serie A | 15 | 4 |
1992/93 | S.S. Lazio | Włochy | Serie A | 33 | 10 |
1993/94 | S.S. Lazio | Włochy | Serie A | 28 | 2 |
1994/95 | S.S. Lazio | Włochy | Serie A | 32 | 5 |
1995/96 | S.S. Lazio | Włochy | Serie A | 32 | 6 |
1996/97 | S.S. Lazio | Włochy | Serie A | 31 | 4 |
1997/98 | S.S. Lazio | Włochy | Serie A | 32 | 8 |
1998/99 | AC Parma | Włochy | Serie A | 32 | 7 |
1999/00 | AC Parma | Włochy | Serie A | 28 | 3 |
2000/01 | AC Parma | Włochy | Serie A | 26 | 0 |
2001/02 | AS Roma | Włochy | Serie A | 12 | 2 |
2002/03 | AS Roma | Włochy | Serie A | 3 | 0 |
2003/04 | Torino Calcio | Włochy | Serie B | 28 | 2 |
2004/05 | ASDC Canelli | Włochy | Eccellenza | ? | ? |
2005/06 | ASDC Canelli | Włochy | Eccellenza | ? | ? |
2006/07 | ASDC Canelli | Włochy | Serie D | ? | ? |
2007/08 | ASDC Canelli | Włochy | Eccellenza | ? | ? |
W reprezentacji Włoch Fuser zadebiutował 24 lutego 1993 roku w wygranym 3:1 meczu z Portugalią. W 1996 roku został powołany przez selekcjonera Arrigo Sacchiego do kadry na Euro 96 w Anglii. Tam wystąpił we wszystkich trzech meczach grupowych: wygranym 2:1 z Rosją, przegranym 1:2 z Czechami i zremisowanym 0:0 z Niemcami. Włosi nie wyszli z grupy na tym turnieju. W „Squadra Azzurra” wystąpił łącznie w 25 spotkaniach i zdobył w nich 3 gole.