Georges Aperghis

W dzisiejszym świecie Georges Aperghis stał się tematem o wielkim znaczeniu i debacie. Od samego początku Georges Aperghis wpływał na życie ludzi na różne sposoby, generując sprzeczne opinie i rozbieżne stanowiska. Jego wpływ przekroczył granice i zaznaczył się w historii ludzkości przed i po. Z biegiem czasu Georges Aperghis stał się przedmiotem badań, analiz i refleksji, a jego znaczenie nie przestało rosnąć. W tym artykule zbadamy różne aspekty Georges Aperghis, analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo i jego prognozy w przyszłości.

Georges Aperghis
Γιώργος Απέργης
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1945
Ateny

Pochodzenie

greckie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Strona internetowa

Georges Aperghis, gr. Γιώργος Απέργης (ur. 23 grudnia 1945 w Atenach) – francuski kompozytor greckiego pochodzenia.

Życiorys

Studiował muzykę serialną w Domaine Musical, muzykę konkretną u Pierre'a Schaeffera i Pierre'a Henry'ego. Współpracował z Xenakisem. Założył muzyczno-teatralną grupę ATEM (Atelier Théâtre et Musique).

Znany jest głównie z twórczości w dziedzinie eksperymentalnego teatru muzycznego oraz muzyki kameralnej.

Od 1963 mieszka we Francji, w Paryżu. Jest kompozytorem rezydentem w Strasburgu.

Wybrane kompozycje

utwory symfoniczne i operowe

  • Il gigante golia (1975/1990) na głos i orkiestrę
  • Histoire de loups (1976) – opera
  • Sextuor 'L'Origine des espèces' (1992) opera na 4 głosy żeńskie i wiolonczelę
  • Die Hamletmaschine-oratorio (2000) – oratorium na chór i orkiestrę z solistami
  • Avis de tempête (2005)- opera na zespół kameralny i muzykę elektroniczną

utwory kameralne

  • Récitations (1977–1978) na głos solo
  • Le Corps à Corps (1978) na perkusję i zarb
  • En un tournemain (1987) na altówkę solo
  • Cinq Couplets (1988) na głos i klarnet basowy
  • Triangle carré (1989) na kwartet smyczkowy i trzech perkusistów
  • Simulacre (1991–1995) cykl 5 utworów na głos i mały zespół kameralny
  • Crosswind (1997) na altówkę i kwartet smyczkowy
  • Volte-face (1997) na altówkę solo
  • Rasch (2001) na skrzypce i altówkę

Przypisy

Bibliografia

  • Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Antoine Gindt: Aperghis, Georges. Oxford Music Online. Grove Music Online . 2001-01-20. . . via Oxford University Press. (ang.).
  • Aperghis, Georges. 62. Warszawska Jesień . . .

Linki zewnętrzne