Front Armii Rezerwowych
W dzisiejszym świecie Front Armii Rezerwowych stał się powracającym tematem, który przyciągnął uwagę całego społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy w wyniku postępu technologicznego, zmian kulturowych czy wydarzeń historycznych, Front Armii Rezerwowych zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na politykę i życie codzienne ludzi, nie ma wątpliwości, że Front Armii Rezerwowych wywołał debatę i refleksję we wszystkich obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i konsekwencje Front Armii Rezerwowych, a także różne stanowiska, jakie istnieją w tej sprawie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
14 lipca 1941 |
| Rozformowanie |
25 lipca 1941 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Grupa Armii Rezerwy Stawki Najwyższego Naczelnego Dowództwa |
| Kontynuacja |
Front Rezerwowy (I formowania) |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
generał lejtnant Iwan Bogdanow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk |
piechota, artyleria, wojska pancerne |
| Podległość | |
Front Armii Rezerwowych (ros. Фронт резервных армий) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas II wojny światowej.
Działania bojowe
Front rezerwowych armii powstał 14 lipca 1941 na bazie dowództwa Grupy Armii Rezerwy Stawki Najwyższego Naczelnego Dowództwa w składzie:
Powstał w celu zorganizowania obrony na długości 750 km na obszarze: Stara Russa - Ostaszków - Biełyj - Istomino - Jelnia - Briańsk. Front został rozwiązany 25 lipca 1941 roku, na podstawie dyrektywy Dyrekcji Kwatery Głównej Naczelnej z 25 lipca 1941 roku. Wojska frontu weszły w skład Frontu Rezerwowego oraz Frontu Zachodniego.