W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Eugeniusz Chrobak. Niezależnie od tego, czy szukasz informacji na temat tej osoby, tematu, daty, czy po prostu chcesz pogłębić swoją wiedzę, w tym artykule znajdziesz wszystko, czego potrzebujesz. W następnych kilku wierszach szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty Eugeniusz Chrobak, od jego początków po dzisiejsze znaczenie. Niezależnie od tego, jaki jest Twój poziom wiedzy na temat Eugeniusz Chrobak, tutaj znajdziesz przydatne i szczegółowe informacje, które pomogą Ci lepiej zrozumieć ten temat. Bez zbędnych ceregieli zanurzmy się w fascynujący świat Eugeniusz Chrobak!
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 maja 1989 |
Zawód, zajęcie |
Eugeniusz Chrobak (ur. 1 czerwca 1939 w Bielsku-Białej, zm. 28 maja 1989 pod Mount Everest) – polski taternik, alpinista i himalaista, także autor artykułów i opowiadań o tematyce wspinaczkowej, z zawodu inżynier chemik.
Wspinanie rozpoczął w wieku 19 lat i stosunkowo szybko przeszedł wiele istotnych dróg w Tatrach. Wraz z Januszem Kurczabem, Zygmuntem Andrzejem Heinrichem i Krzysztofem Zdzitowieckim w 1962 dokonał pierwszego przejścia Filara Kazalnicy Mięguszowieckiej. Był też autorem innych dróg, m.in. na Kazalnicy (środkiem ściany północno-wschodniej, z Zygmuntem Andrzejem Heinrichem), Skrajnym Jastrzębim Kopiniaku (środkiem południowej ściany, z Andrzejem Mrozem) i Złotej Turni (ścianą północną). W roku 1961 jako pierwszy przeszedł zimą Wariant R na Mnichu, w 1963 z Tadeuszem Łaukajtysem drogę Momatiuka na Kazalnicy.
Dokonał też wielu przejść dróg w Alpach. W Dolomitach przeszedł m.in. drogę Solledera na Monte Civetta oraz superdirettissimę północnej ściany Cima Grande di Lavaredo. Poprowadził drogę wschodnią ścianą Wielkiego Filara Narożnego (1969) oraz północną ścianą Pointe Hélène na Grandes Jorasses (1970) w masywie Mont Blanc. Uczestniczył też w wyprawach w Kaukaz, Andy, Pamir, Hindukusz, Karakorum i Himalaje. Zginął w drodze powrotnej do bazy z Mount Everest, zdobytego granią zachodnią. W lawinie 27 maja 1989 zginęli Zygmunt Andrzej Heinrich, Wacław Otręba, Mirosław Dąsal i Mirosław Gardzielewski, Chrobak zmarł dzień później wskutek odniesionych obrażeń. Jedynym ocalałym był Andrzej Marciniak.
Pasjonował się filmem, był autorem kilkunastu filmów górskich, w tym o zdobyciu Kunyang Chhisha i o K2. Zajmował się także pisaniem artykułów o górach, głównie dla „Taternika”. W 2005 wydano książkę Oddychać górami – zbiór reportaży Chrobaka publikowanych w latach 1963–1987.