Obecnie Erik Axel Karlfeldt stał się tematem o dużym znaczeniu w różnych obszarach. Znaczenie Erik Axel Karlfeldt rośnie ze względu na jego wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, naukę, technologię, politykę i kulturę. Od podejścia historycznego po jego dzisiejsze znaczenie, Erik Axel Karlfeldt był przedmiotem zainteresowania i analiz ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule zbadamy różne aspekty Erik Axel Karlfeldt i jego wpływu na dzisiejszy świat, a także możliwe implikacje i wyzwania stojące przed tym stale rozwijającym się zjawiskiem.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Nagrody | |
Erik Axel Karlfeldt (ur. 20 lipca 1864, zm. 8 kwietnia 1931) – szwedzki poeta. Jego silnie związana z wiejskimi korzeniami i tradycją poezja była bardzo popularna w jego czasach, co sprawiło, że uzyskał pośmiertnie w 1931 Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury (w 1918 odmówił jej przyjęcia).
Związany z prądem neoromantyzmu Karlfeldt pisał utwory o unikalnym charakterze na zainspirowane jego ojczystymi stronami tematy. W swoich wierszach ujmował tak wątki historyczne, jak i zapożyczone z historycznych sag oraz Biblii i wierzeń ludowych. Jego liryka jest niezwykle muzyczna, lecz czasami wyrażona staroświeckim językiem.
Karlfeldt urodził się w rodzinie rolników w Karlbo, w prowincji Dalarna. Początkowo nosił nazwisko Erik Axel Eriksson, które zmienił w roku 1889, ponieważ nie chciał, aby go wiązano z jego skazanym za przestępstwo kryminalne ojcem. Studiował na Uniwersytecie w Uppsali, jednocześnie dla zarobku ucząc w wielu szkołach, w tym w szkole na przedmieściach Djursholm w Sztokholmie oraz w szkole dla dorosłych. Po skończeniu studiów dostał posadę w Szwedzkiej Bibliotece Królewskiej w Sztokholmie, gdzie pracował przez pięć lat.
W 1904 r. Karlfeldt został członkiem Akademii Szwedzkiej, zajął tam fotel nr 11. W 1905 r. został wybrany na członka Instytutu Noblowskiego Akademii, zaś w 1907 r. Komitetu Noblowskiego. W 1912 r. został stałym sekretarzem Akademii, którą to posadę zachował do śmierci.
Uniwersytet w Uppsali – alma mater Karlfeldta – przyznała mu w 1917 doktorat honoris causa.