Eksperyment Eötvösa

W tym artykule zostanie przeprowadzona dogłębna analiza Eksperyment Eötvösa, uwzględniająca różne aspekty, które pozwolą czytelnikowi uzyskać szczegółową i kompletną wiedzę na ten temat/osobę/datę. Zbadane zostaną jego pochodzenie, dzisiejsze znaczenie, skutki w różnych obszarach i możliwe przyszłe implikacje. Ponadto zbadane zostaną różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić szeroką i zrównoważoną wizję. Zbierając i analizując istotne informacje, naszym celem jest zaoferowanie kompleksowego spojrzenia na Eksperyment Eötvösa i przyczynienie się do wzbogacenia wiedzy na ten temat/osobę/datę.

Schemat doświadczenia z wagą skręceń.

Eksperyment Eötvösa – sprawdzian związku między dwoma rodzajami masy: bezwładnej i grawitacyjnej, dowodzący słabej zasady równoważności. Został przeprowadzony przez Loránda Eötvösa w 1909.

Posłużył jako test postulowanej przez Alberta Einsteina równoważności obu mas. Równość pomiędzy masą grawitacyjną i bezwładnościową, niezależnie od struktury i gęstości ciała, stanowi podstawę ogólnej teorii względności Einsteina. Wykonanie doświadczenia zostało nagrodzone w 1909 roku nagrodą Beneckego przez uniwersytet w Getyndze. Praca została opublikowana formalnie w 1922 roku już po śmierci autora. Waga skrętna użyta w eksperymencie miała wykrywać różnice przyspieszeń różnych materiałów: mosiądzu, szkła, korka, drewna wężownika, miedzi, wody i platyny.

Eksperyment Eötvösa został powtórzony przez innych badaczy:

  • Jánosa Rennera, przy użyciu oryginalnej wagi skrętnej używanej przez Eötvösa;
  • Roberta H. Dicke’a z zespołem. Eksperyment Dicke’a potwierdził równoważność masy grawitacyjnej i bezwładnościowej z dokładnością 1 do 100 miliardów.

Przypisy

Bibliografia

  • Dicke R.H.: Doświadczenie Eötvösa. W: Praca zbiorowa: Na tropach cząstek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
  • Charles Kittel, Walter D. Knight, Malvin A. Ruderman: Mechanika. Warszawa: PWN, 1969.

Linki zewnętrzne