Edward de Bruce
Obecnie Edward de Bruce to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Edward de Bruce stał się tematem ogólnego zainteresowania, który obejmuje szeroki zakres aspektów dzisiejszego społeczeństwa. Od polityki po ekonomię, kulturę i naukę, Edward de Bruce udowodnił, że ma znaczący wpływ na sposób, w jaki żyjemy i współdziałamy z otaczającym nas światem. W tym artykule zbadamy różne aspekty Edward de Bruce i jego dzisiejsze znaczenie, analizując jego wpływ w różnych obszarach i prezentując różne punkty widzenia na ten fascynujący temat.
| |
| wielki król Irlandii | |
| Okres |
od 1316 |
|---|---|
| Koronacja |
maj 1316 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Tytuł zniesiony - faktycznie Edward II jako pan Irlandii |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo |
Izabela, Krystyna, Robert I, Nigel, Maria, Małgorzata, Tomasz, Aleksander, Elżbieta, Matylda |
| Małżeństwo |
Izabela z Ross |
| Konkubinat |
Izabela z Atholl |
| Dzieci | |
Edward de Bruce, śr. gael. Edubard a Briuis, gael. szk. Eideard a. Iomhair Bruis, norm. Edward de Brus (ur. ok. 1280 w Writtle, zm. 14 października 1318 w Faughart) – król Irlandii w 1316–1318.
Był synem Roberta V (1243–1304), pana (lorda) Annandale i Małgorzaty (†1292), hrabiny Carrick. W 1313–1314 wspomagał brata Roberta I, króla Szkocji, w walce z Anglią. W 1313 zdobył 13 warowni położonych w Galloway. Wiosną tego roku, na polecenie starszego brata, obległ zamek w Stirling. Zniecierpliwiony obroną warowni, 24 czerwca 1314 uzyskał od jej komendanta poddanie się Szkotom. W 1315 Domnall O'Neill wezwał króla szkockiego do obrony Irlandii przed najazdem angielskim, obiecując mu przekazanie korony. Robert przyjął wezwanie, zrzekając się praw do Irlandii na rzecz młodszego brata, Edwarda. W 1316 opanował on Ulster i uzyskał hołd lenny wszystkich pomniejszych królestw iryjskich oraz niektórych spośród władców anglo-normandzkich. Pomimo, że Edwardowi nie udało się opanować Dublina, już w maju 1316 koronował się na króla Irlandii. Kontynuował walkę w celu umocnienia swojej władzy, pokonując znaczne siły pod dowództwem Rogera Mortimera. Od 1318 jego wojska odnosiły szereg porażek, m.in. w decydujących bitwach pod Dublinem i Athenery. Sam Edward poległ 14 października 1318 w bitwie pod Faunghart, pokonany przez wojska angielskie pod dowództwem Johna de Birningham.
Przodkowie
| 4. Robert IV de Brus | ||||||
| 2. Robert V de Brus | ||||||
| 5. Izabela de Clare | ||||||
| 1. Edward de Bruce | ||||||
| 6. Neil of Carrick | ||||||
| 3. Małgorzata z Carrick | ||||||
| 7. Małgorzata Steward | ||||||
Bibliografia
- McNamee, Colom: The Wars of the Bruces: Scotland, England and Ireland 1306–1328. Edinburgh: Tuckwell Press, 1997. ISBN 1-898410-92-5.