W tym artykule zostanie poruszony temat Dorota Wellman, który był przedmiotem zainteresowań i badań w różnych obszarach wiedzy. Dorota Wellman to temat, który budzi ciekawość i debatę wśród ekspertów i fanów, ponieważ jego znaczenie przekracza granice geograficzne i czasowe. W całej historii Dorota Wellman był przedmiotem analiz i refleksji, generując sprzeczne i wzbogacające opinie. W tym sensie niezbędne jest pogłębienie naszego zrozumienia i oceny, aby zrozumieć jego wpływ na społeczeństwo oraz na rozwój idei i wiedzy. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na kluczowe aspekty Dorota Wellman, badając jego implikacje i możliwe perspektywy na przyszłość.
Dorota Wellman na Pol’and’Rock Festival (2018) | |
Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1961 |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Pracodawca | |
Małżeństwo |
Dorota Hanna Wellman z domu Owczuk (ur. 2 marca 1961 w Warszawie) – polska dziennikarka, prezenterka, producentka programów radiowych i telewizyjnych.
Jest absolwentką II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Batorego w Warszawie. Ukończyła studia na Wydziale Filologii Polskiej i Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Obroniła pracę magisterską pt. Mit Kresów Wschodnich w twórczości Czesława Miłosza. W latach 80. współpracowała przy reżyserii filmów: Stan wewnętrzny (1983), Do domu (1987), Szkoła kochanków, czyli Cosi Fan Tutte (1987). Pełniła funkcję II reżysera przy tworzeniu filmów: Schodami w górę, schodami w dół (1988), Ostatni dzwonek (1989), Stan strachu (1989).
Karierę dziennikarską rozpoczynała w Radiu „Solidarność”. Była prezenterką i dyrektorką programową w Radiu Eska. Prowadziła audycję Bulion w Radiu Zet. W latach 2005–2006 była gospodynią popołudniowej audycji radia Tok FM TOK o'clock.
Karierę telewizyjną zaczęła od prowadzenia autorskiego programu Fotel w Nowej Telewizji Warszawa. Jesienią 1994 przeszła do TVP1, dla której współtworzyła m.in. programy: Goniec, Przyjaciele, Tylko w Jedynce oraz Bohaterowie, skandaliści i inni. W latach 1997-1998 pracowała w telewizji Polsat, dla której współprowadziła programu Poranek z Polsatem i prowadziła talk-show Szpila. W 1998 przeszła do kanału Nasza TV, dla którego do 1999 prowadziła talk-show Piękni i znani czyli z wizytą u.... Następnie została prezenterką TVP2, dla której współprowadziła (z Jackiem Majkowskim) program publicystyczny Raport oraz prowadziła: trzy edycje programu Konsument (2004–2006; realizowany był we współpracy z UOKiK), magazyn książkowy Lubię czytać (2005-2006) i autorski cykl wywiadów ze znanymi parami Kocha, lubi, szanuje... (2006), ponadto w latach 2002–2007 współprowadziła poranny magazyn Pytanie na śniadanie w duecie z Marcinem Prokopem, z którym prowadziła także program Podróże z żartem (2006–2007) oraz cykl koncertów TVP2 i Radia Eska Hity Na Czasie (2007).
Z końcem sierpnia 2007 przeszła do TVN. Od września 2007 współprowadzi poranny program Dzień dobry TVN, poza tym współprowadziła (z Marcinem Prokopem program edukacyjno-rozrywkowy Clever – widzisz i wiesz (2008). Prowadziła także programy w TVN Style: Ten jeden dzień (2008–2009) i Czytam, bo lubię (2009–2010) oraz współprowadziła Miasto kobiet (2010–2011). Współprowadziła program A momenty były? (2018) na TVN Fabuła. W kwietniu 2021 zaczęła prowadzić program Inspirujące kobiety na TVN Style. Na początku 2023 została prowadzącą teleturnieju telewizji TVN pt. Kto to wie?.
Pisała felietony dla magazynu „Gala” i czasopism filmowych: „Gala Filmowa” i „Viva! Kino”. W 2006 dołączyła do redakcji dwutygodnika „Viva!”. Była również redaktorką czasopism: „Fashion Magazine”, „Existence” i felietonistką „Magazynu Wprost dla Kobiet”, comiesięcznego dodatku do „Wprost”.
Współtworzyła książkę Arytmia uczuć (2008), będącą wywiadem rzeką z Januszem Leonem Wiśniewskim.
Uczestniczyła w programie rozrywkowym Polsatu Show!Time (2006), jednak zrezygnowała z udziału w programie po zaistnieniu sporu między jurorami. Zagrała epizodyczne role w serialach: 39 i pół (2008), Niania (2008) i Naznaczony (2009) oraz wystąpiła w filmach Bokser (2011) i Wałęsa. Człowiek z nadziei (2013), w którym wcieliła się w postać Henryki Krzywonos. W celu zagrania tej ostatniej zdobyła, mimo braku prawa jazdy, uprawnienia do prowadzenia tramwaju.
We wrześniu 2010 wzięła udział w kampanii reklamowej funduszy europejskich.
Zamężna z fotografikiem Krzysztofem Wellmanem, z którym ma syna Jakuba.
W 2008 otrzymała od Fundacji Równości (wspólnie z Marcinem Prokopem) nagrodę Hiacynt w kategorii media za „oswajanie Polaków z innością przy porannej kawie”. Była nominowana do nagrody MediaTory 2008 w kategorii AkumulaTor za „ładowanie odbiorców pozytywną energią”.
W 2011 została laureatką nagrody Wiktory 2010 w kategorii prezenter telewizyjny i była nominowana do Nagrody Mediów Niptel za osobowość medialną. W 2016 otrzymała statuetkę Grubej Ryby dla Kobiety Koloru wręczonej przez redakcję Radia Kolor.
Zajęła pierwsze miejsce w rankingu „25 najcenniejszych polskich gwiazd 2018” sporządzonym przez „Forbesa”.