W tym artykule poruszony zostanie temat Bitwa pod Baltimore, jednego z najważniejszych aspektów dzisiejszego społeczeństwa. Bitwa pod Baltimore zyskał w ostatnich latach ogromne znaczenie ze względu na swój wpływ na różne obszary, od polityki i ekonomii po kulturę i technologię. W tym artykule zostaną zbadane różne aspekty Bitwa pod Baltimore i jego wpływ na nasze codzienne życie. Przeanalizowane zostaną różne perspektywy wokół Bitwa pod Baltimore, a także jego ewolucja w czasie. Ponadto zbadane zostaną implikacje Bitwa pod Baltimore w bieżącym kontekście, a także jego możliwe prognozy na przyszłość. Aby zaoferować wszechstronną wizję Bitwa pod Baltimore, rozważone zostaną różne podejścia i opinie, w celu zapewnienia szerokiej i obiektywnej wizji tego tematu, który ma dziś ogromne znaczenie.
Wojna brytyjsko-amerykańska | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce |
pod Baltimore | ||
Terytorium | |||
Wynik |
Amerykańskie zwycięstwo | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie stanu Maryland | |||
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |||
39°15′48″N 76°34′48″W/39,263333 -76,580000 |
Bitwa pod Baltimore w czasie wojny brytyjsko-amerykańskiej 1812 roku odbyła się w dniach 12 do 13 września 1814, pod miastem Baltimore.
W Baltimore, jednym z największym portów amerykańskich, brytyjska blokada uwięziła znaczną liczbę statków i okrętów amerykańskich. Liczba ta stale się powiększała, gdyż w czasie wojny Amerykanie budowali nowe jednostki. Bliska ukończenia była 44-działowa fregata USS „Java”, której włączenie do floty mogło doprowadzić do przełamania blokady. W tym samym czasie miasto przepełnione było towarami, czekającymi na wywóz do Europy. Dla Brytyjczyków zdobycie miasta wiązało by się z cennymi łupami, zażegnaniem niebezpieczeństwa zmiany sytuacji na morzach oraz przechyleniem szali zwycięstwa wojny na swoją stronę.
11 września około 3 tysięcy żołnierzy przetransportowano statkami do North Point i rozlokowano wokół Fortu McHenry, na którym skupiła się obrona amerykańska. 13 września rozpoczęło się bombardowanie fortu. Salwy armatnie oddawane z okrętów stojących nieopodal brzegu zasypywały gradem pocisków umocnienia. Amerykanie, dowodzeni przez komodora Johna Rodgersa, byli jednak dobrze do bitwy przygotowani. Na wałach zainstalowana była bateria 32-funtowych dział, która odpowiadała na ogień rażąc brytyjską flotę (śmierć poniósł głównodowodzący brytyjski, generał Robert Ross). Po niemal dwóch dniach intensywnego ostrzału, kiedy to każda ze stron oddała od 1500 do 1800 salw artyleryjskich brytyjska flota oddaliła się poza pole rażenia. Brytyjczycy widząc niepowodzenia wycofali wojska lądowe, które zostały zaokrętowane i odpłynęli do Kanady.
Wczesnym rankiem, obserwując bitwę z brytyjskiego okrętu, Francis Scott Key zobaczył ogromny sztandar amerykański. Nikt nie spodziewał się, że przetrwa angielski ostrzał. Widok tak go wzruszył, że napisał wiersz, który jest dzisiaj hymnem Stanów Zjednoczonych.