W tym artykule poruszony zostanie temat Adam Zagajewski, który obecnie cieszy się dużym zainteresowaniem. Adam Zagajewski to temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. W związku z tym dogłębnie zbadane zostanie znaczenie Adam Zagajewski, a także jego implikacje i możliwe rozwiązania. Podobnie zostaną zaprezentowane różne podejścia i perspektywy, które pozwolą czytelnikowi lepiej zrozumieć wielkość Adam Zagajewski i jego wpływ na obecne społeczeństwo.
Związany był z poetyckim ruchem Nowej Fali w Krakowie. Wywodził się z programu Grupy „Teraz”. W 1974, wspólnie z Julianem Kornhauserem, opublikował książkę Świat nie przedstawiony, analizę obrazu polskiej literatury lat 60. i 70., która wywołała ożywioną reakcję w świecie literackim, stała się manifestem nowych tendencji w polskiej literaturze powojennej.
Był wnukiem Karola Zagajewskiego, nauczyciela i przed 1939 naczelnika wydziału w Kuratorium Okręgu Szkolnego Lwowskiego, synem prof. Tadeusza Zagajewskiego (1912-2010) i Ludwiki Zagajewskiej (1910-1991) z Turskich, a także mężem aktorki i tłumaczki Mai Wodeckiej. Razem z żoną wrócili na stałe do Polski w 2002. Mieszkali w Krakowie.
Twórczość
Tworzył niemal wyłącznie wiersze białe i wolne. Przy tym definiował poezję jako sztukę przetwarzania i układania wyrażeń myślowych. Wbrew wiodącemu prym postmodernizmowi uważał, że nie kształtowanie języka, ale sens jest najważniejszą cechą poezji. Dlatego nie ma w poezji Zagajewskiego niemal żadnych asyndetonów, neologizmów czy zniekształceń słownych, natomiast bardzo ważną rolę odgrywa tajemnica wpisana w przeżywanie współczesności. Oddalony od tradycji „tłumaczenia muzyki” na słowa, zajmował się tylko jej sensem, bardzo często starając się wyrazić nie sam utwór muzyczny, ale cechę takiego utworu. Był miłośnikiem Chopina, Bacha, Szostakowicza i Mahlera. W jego poezji znajdują się także nawiązania do mityzacji rzeczywistości i epifanii. Był także eseistą.
Poezja
Komunikat, Kraków 1972
Sklepy mięsne, Kraków 1975
List. Oda do wielości, Paryż 1983
Jechać do Lwowa, Londyn 1985
Płótno, Paryż 1990
Ziemia ognista, Poznań 1994
Trzej aniołowie/ Three Angels, Kraków 1998 (wybrane wiersze)
Późne święta, Warszawa 1998 (wybrane wiersze)
Pragnienie, Kraków 1999
Spróbuj opiewać okaleczony świat, Nowy Jork 2001
Powrót, Kraków 2003
Anteny, Kraków 2005 (maj 2006 r.)
Niewidzialna ręka, Kraków 2009
Wiersze wybrane, Kraków 2010, 2014, 2018
Asymetria, Kraków 2014
Lotnisko w Amsterdamie / Airport in Amsterdam, Kraków 2016 (wybrane wiersze)
2019 – Krakowska Książka Miesiąca za tom Prawdziwe życie i zbiór Substancja nieuporządkowana
2020 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za zbiór Substancja nieuporządkowana
Ordery i odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 2012 za wybitne osiągnięcia w pracy twórczej oraz działalności publicystycznej i wydawniczej, za zasługi w popularyzowaniu literatury
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2007. Uroczystość wręczenia odznaczenia miała miejsce rok później: 30 czerwca 2008.
Przy wejściu do kawiarni Nowa Prowincja w Krakowie od marca 2014 znajduje się Domofon poezji, na którym można odtworzyć nagranie poety czytającego własny wiersz.
Przypisy
↑Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 825. ISBN 83-223-2644-0.
↑ abWspółcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. Tom dziewiąty. W-Z, wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2004, s. 342-343
↑Bohdan Urbankowski, Czerwona msza, czyli uśmiech Stalina, t. 2, Warszawa 1998, s. 225.
↑Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 ).