Commisum Nobis
In de wereld van vandaag is Commisum Nobis een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed scala aan mensen. Van experts in het veld tot mensen die op zoek zijn naar informatie over het onderwerp, Commisum Nobis heeft de aandacht getrokken van veel mensen over de hele wereld. Met zijn vele facetten en zijn impact op verschillende aspecten van het dagelijks leven is Commisum Nobis een brandpunt geworden voor debat en reflectie. In dit artikel zullen we Commisum Nobis en de implicaties ervan nader onderzoeken en gedetailleerde analyses en diverse perspectieven bieden op dit fascinerende onderwerp.
Commisum Nobis is een apostolische constitutie die paus Pius X, enkele maanden na zijn verkiezing tot paus, uitvaardigde op 20 januari 1904 met betrekking tot het Ius exclusivae, het gewoonterecht van enkele wereldlijke vorsten om een veto te doen uitspreken met betrekking tot de verkiezing van een nieuwe paus.
Dit recht werd tijdens het Conclaaf van 1903 voor het laatst gebruikt door de Poolse kardinaal Jan Puzyna de Kosielsko, die handelend in naam van de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I, zijn veto uitsprak tegen Mariano Rampolla del Tindaro, die mogelijk gekozen zou zijn was er geen gebruik gemaakt van dit recht. In zijn plaats werd Giuseppe Sarto als paus Pius X gekozen. Tijdens het conclaaf van 1903 was er zoveel ontsteltenis over de actie van Puzyna dat de nieuwe paus – die, in zekere zin, zijn verkiezing aan dit Ius te danken had – zich geroepen voelde om eens en voor altijd een einde te maken aan dit vetorecht.
De apostolische constitutie bepaalde dat het wereldlijke leiders voortaan – op straffe van excommunicatie – verboden was zich te bemoeien met de keuze van een nieuwe paus. Sindsdien is er van het recht geen gebruik meer gemaakt.