In dit artikel wordt de impact van Albert Fert op de hedendaagse samenleving besproken, waarbij de economische, sociale en culturele implicaties ervan worden geanalyseerd. Albert Fert is een interessant onderwerp geworden voor academici, professionals en het grote publiek, vanwege de relevantie ervan in de wereld van vandaag. In de volgende secties zal de evolutie van Albert Fert in de loop van de tijd, evenals de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven, worden onderzocht. Op dezelfde manier zullen de verschillende meningen en standpunten over Albert Fert worden onderzocht, met als doel een alomvattende en pluralistische visie op dit fenomeen te bieden.
Albert Fert | ||||
---|---|---|---|---|
7 maart 1938 | ||||
Albert Fert (2009)
| ||||
Geboorteland | Frankrijk | |||
Geboorteplaats | Carcassonne | |||
Nobelprijs | Natuurkunde | |||
Jaar | 2007 | |||
Reden | "Voor hun ontdekking van het Giant Magneto Resistance (GMR)-effect." | |||
Samen met | Peter Grünberg | |||
Voorganger(s) | John Mather George Smoot | |||
Opvolger(s) | Yoichiro Nambu Makoto Kobayashi Toshihide Maskawa | |||
|
Albert Fert (Carcassonne, 7 maart 1938) is een Franse natuurkundige en een van de ontdekkers van het GMR-effect (giant magnetoresistance), dat een doorbraak betekende in de ontwikkeling van magnetische opslagmedia zoals harde schijven. Samen met Peter Grünberg ontving hij de Nobelprijs voor de Natuurkunde van 2007 voor zijn ontdekking.
Fert is de zoon van de natuurkundige Charles Fert en de onderwijzeres Irmine Signoles Fert. Na de Pierre de Fermat middelbare school in Toulouse studeerde hij van 1957 tot 1962 aan de École Normale Supérieure in Parijs. Hij ontving zijn "doctorat de spécialité" in 1963 aan de Universiteit van Parijs. Daarna werd hij aangesteld aan de Universiteit van Parijs, later Université Paris-Sud 11, waar hij in 1970 zijn "doctorat ès sciences physiques" behaalde.
In 1988 ontdekte Fert het GMR-effect in multilagen van ijzer en chroom, een gebeurtenis die wel wordt gezien als de geboorte van de spintronics. Hierbij werkte Fert nauw samen met het onderzoekslaboratorium van Thomson-CSF in Parijs. Omdat het effect veel groter was dan alle reeds bekende magnetoweerstanden noemde hij het Giant Magneto Resistance (GMR). Tegelijkertijd en onafhankelijk van Fert werd GMR ook ontdekt door Peter Grünberg van het Forschungszentrum Jülich. Sinds 1988 heeft Albert Fert bijdragen geleverd aan het gebied van spintronics.
Momenteel is hij hoogleraar aan de Universiteit van Parijs-Zuid in Orsay en wetenschappelijk directeur van een gezamenlijk laboratorium (Unité mixte de recherche) van de Franse onderzoeksorganisatie CNRS en de Thales Groep.
Bronnen, noten en/of referenties
|