Філіп Андэрсан | |
---|---|
англ.: Philip Warren Anderson | |
Дата нараджэння | 13 снежня 1923 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 сакавіка 2020 (96 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | фізік, выкладчык універсітэта, фізік-тэарэтык, пісьменнік |
Навуковая сфера | фізіка |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Джон Хазбрук Ван Флек |
Член у | |
Узнагароды | |
Сайт | princeton.edu/prism/peop… |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Філіп Уорэн Андэрсан (англ.: Philip Warren Anderson; 13 снежня 1923, Індыянапаліс, штат Індыяна, ЗША — 29 сакавіка 2020, Прынстан, штат Нью-Джэрсі, ЗША) — амерыканскі фізік-тэарэтык. Уклад Андэрсана ў фізіку складаецца ў тэорыі лакалізацыі, тэорыі антыферамагнетызма і тэорыі высокатэмпературнай звышправоднасці. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1977) «За фундаментальныя тэарэтычныя даследаванні электроннай структуры магнітных і неўпарадкаваных сістэм» сумесна з Ван Флекам і Невілам Мотам.