Narlıkuyu

Mevcut bağlamda, Narlıkuyu geniş bir kamuoyu yelpazesinin büyük ilgisini çeken ilgili bir konu haline geldi. Toplum üzerindeki etkisi, tarihsel önemi veya profesyonel alandaki etkisi nedeniyle Narlıkuyu, farklı yaş, kültür ve mesleklerden insanların dikkatini çekmiştir. Bu yazıda Narlıkuyu ile ilgili farklı yönleri, kökeninden bugünkü konumuna kadar derinlemesine inceleyeceğiz. Bunun önemini, sonuçlarını ve çevremizdeki dünyayı nasıl şekillendirdiğini veya şekillendirmeye devam edeceğini analiz edeceğiz. Narlıkuyu hakkındaki önceki bilgileriniz ne olursa olsun, bu makale size değerli bilgiler sağlayacak ve sizi bunun yaşamınızdaki önemi üzerinde düşünmeye davet edecektir.

Narlıkuyu koyu
Narlıkuyu mozaik

Narlıkuyu, Mersin ilinde turistik bir koy ve bu koy çevresinde 1990'lı yıllarda kurulan belediyedir. Orta çağ'daki adı Porto Calamie şeklindedir.

Konumu

Narlıkuyu Mersin'in 65 km güney batısında ve yaklaşık olarak 37°27′K 34°08′D / 37.450°K 34.133°D / 37.450; 34.133 koordinatlarındadır. Mersin'i Antalya'ya bağlayan devlet kara yolu (D 400) üzerinde olup Erdemli'ye 27,5 ve Silifke'ye de 20 km uzaklıktadır. Ulaşım kolaylığı sayesinde, Mersin ve ilçelerinin gözde dinlenme mekanlarından biridir.

Coğrafya

Narlıkuyu küçük bir koydur. Gerçi Mersin ili deniz kıyısında yüzlerce koy vardır. Ama Narlıkuyu soğuk ve tatlı suyu ile diğer koylardan farklıdır. (Ev hayvanları koydan su içebilirler.) Su soğukluğunun sebebi(15-16 derece) deniz altındaki su kaynaklarıdır. Bu kaynaklardan bir tanesi Narlıkuyu’nun kuş uçuşu 1.2 km. kadar kuzey batısında yer alan Cennet obruğundan gelen yer altı suyudur. Günümüzde Narlıkuyu ile Cennet ve Cehennem obrukları 2 km lik asfalt bir yolla birbirlerine bağlanmışlardır.

Koy suyu çok soğuk olduğundan, koyda ender olarak denize girilir. Buna karşılık, koy balıkçılık ve gezinti teknelerinin popüler uğrak yerleri arasındadır.Koyun çevresinde çeşitli balıkçı lokantaları açılmıştır. Ancak sahilde yüksek yapılaşma yoktur.

Tarih

Roma İmparatorluğu döneminde Porto Calamie olarak bilinen Narlıkuyu'da IV. yüzyıldan kalan küçük bir bina öreni vardır. Bu bina IV.yüzyılda İstanbul adalarında vali olduğu anlaşılan Korykos'lu (Kızkalesi) Poimenios tarafından yaptırılan bir hamam ve vaftizhanedir. Hamamın suyu Cennet obruğundan gelen yer altı suyudur. Bina girişindeki küçük kitabede;

"Ey konuk dost! Bu mucizeli suyu kimin bulduğunu, saklı kaynağını kimin gün ışığına çıkardığını merak ediyorsan, bil ki o, imparatorların dostu ve Kutsal Adalar'ın dürüst yöneticisi Poimenios'tur"

yazmaktadır.

Burada, kastedilen imparatorlar 395-408 yılları arasında Doğu Roma imparatoru olan imparator olan Arcadius (378-408) ile 395-423 yılları arasında Batı Roma imparatoru olan Honorius'tur.(384-423) Kitabeden aynı zamanda her iki imparatorla da dost olmuş Poimenos’un imparatorluk içinde önemli bir konumda olduğu anlaşılmaktadır.

Hamamın sanatsal değeri yüksek taban mozaiği iyi korunmuş durumdadır. Mozaikte Cennet’in üç hurisi olarak da bilinen Zeus kızları Aglaia, Euphrosyne ve Thalia çıplak olarak kumru ve keklikler arasında dans ederken görülmektedir. Yöre halkı bu sebepten, mozaiğe Üç güzeller mozaiği adını vermiştir.

Betimlenen mitolojik öykü Homeros döneminden beri bilinmektedir. Mitolojiye göre, Akdeniz’in köpüklerinden doğan Afrodit burada üç güzelin de katıldığı bir törenle vaftiz edilmiştir.

Yönetsel durum

18 Kasım 1991 tarihinde belediye statüsü alarak beldeye dönüştü. Daha sonra Büyükşehir belediyesi yasası uyarınca belediye hizmetleri Silifke belediyesine aktarılmıştır. 2018 rakamlarına göre Narlıkuyu nüfus 2527 dir.

Görülecek Yerler

Narlıkuyu'dan iki km .lik asfalt bi yolla ulaşılan Cennet-Cehennem Obrukları ve Cennet Obruğu'nun dibinde St.Paul Kilisesi, Cennet-Cehennemin yanı başında Astım-Dilek Mağarası , Narlıkuyu merkezde Üç Güzeller mozaiğine ev sahipliği yapan Mozaik Müzesi, Akkum plajı, Akyar koylarıdır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Belediye Kurulmasına Dair Kararlar" (PDF). Resmî Gazete. 20 Kasım 1991. 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2021. 
  2. ^ "Nüfus sayfası". 13 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2019.