จอร์จ ไมนอต | |
---|---|
เกิด | จอร์จ ริชาดส์ ไมนอต 2 ธันวาคม ค.ศ. 1885 บอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา |
เสียชีวิต | 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1950 บรุกไลน์ รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา | (64 ปี)
สัญชาติ | อเมริกัน |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด |
มีชื่อเสียงจาก | โลหิตจาง |
รางวัล | รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (ค.ศ. 1934) |
อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
สถาบันที่ทำงาน | โรงเรียนแพทย์จอห์นส ฮ็อปกินส์ |
จอร์จ ริชาดส์ ไมนอต (อังกฤษ: George Richards Minot; 2 ธันวาคม ค.ศ. 1885 – 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1950) เป็นแพทย์และนักวิจัยชาวอเมริกัน เกิดที่เมืองบอสตัน เป็นบุตรของเจมส์ แจ็กสัน ไมนอตและเอลิซาเบธ ไมนอต ไมนอตเรียนที่โรงเรียนแพทย์ฮาร์วาร์ด ก่อนจะทำงานที่ห้องปฏิบัติการที่โรงเรียนแพทย์จอห์นส ฮ็อปกินส์ ต่อมาไมนอตทำงานที่โรงพยาบาลแมสซาชูเซตส์และเริ่มศึกษาภาวะโลหิตจาง ในปี ค.ศ. 1915 ไมนอตแต่งงานกับแมเรียน ลินซี ไมนอต มีบุตรด้วยกัน 3 คน ต่อมาในปี ค.ศ. 1934 ไมนอตได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ร่วมกับจอร์จ วิปเปิลและวิลเลียม พี. เมอร์ฟี สำหรับการค้นพบวิธีรักษาภาวะโลหิตจาง ไมนอต วิปเปิลและเมอร์ฟีพบว่าภาวะโลหิตจางอย่างร้าย (pernicious anemia) เกิดจากการขาดวิตามินบี12 ซึ่งพบมากในตับ
ในช่วงบั้นปลายชีวิต ไมนอตป่วยเป็นโรคเบาหวาน และได้รับการรักษาด้วยอินซูลินที่เพิ่งมีการค้นพบไม่นาน ไมนอตเป็นอัมพาตข้างซ้ายจากโรคหลอดเลือดสมองในปี ค.ศ. 1947 และเสียชีวิตในอีก 3 ปีต่อมา