Zasada elastyczności (europeistyka)
W tym artykule porozmawiamy o Zasada elastyczności (europeistyka), temacie, który stał się bardzo istotny w ostatnich latach/stuleciach. Zasada elastyczności (europeistyka) to temat, który przyciągnął uwagę ekspertów i osób w każdym wieku, ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. W tym artykule dokładnie sprawdzimy, czym jest Zasada elastyczności (europeistyka), jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych obszarach. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Zasada elastyczności (europeistyka), a także wyzwania i korzyści, jakie ze sobą niesie. Bez wątpienia Zasada elastyczności (europeistyka) to temat, który dotyczy nas wszystkich i aby lepiej zrozumieć świat, w którym żyjemy, konieczne jest poznanie go w całości.
 |
Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Zasada elastyczności (nazywana również klauzulą elastyczności) – jedna z zasad Unii Europejskiej; umożliwia państwom członkowskim wprowadzanie, przy pomocy instrumentów prawnych oraz instytucjonalnych nieobejmujących wszystkich państw, rozwiązań pogłębiających procesy integracji europejskiej.
Oznacza w szczególności respektowanie zróżnicowania rzeczywistości regionalnej oraz specyfiki organizacyjnej i instytucjonalnej krajów członkowskich. Stąd też Komisja nie stara się wpływać ani na ich struktury, ani na organizację terytorialną.
W odniesieniu do Unii Europejskiej zasada elastyczności przybiera dwie postaci. Pierwszą jest wzmocniona współpraca w działaniach zmierzających do realizacji celów traktatowych w zawężonym kręgu podmiotów. W drugiej postaci polega ona na przyznawaniu niektórym państwom członkowskim derogacji zobowiązań w obszarach działalności wiążących ogół państw. Odmianą tych postaci jest dobrowolne uczestnictwo.
Zasada elastyczności (traktat amsterdamski) – kraje członkowskie mogą się włączać do bardziej zaawansowanych procesów i form integracji, ale nie mają takiego obowiązku