W tym artykule zostanie poruszony temat Zajazd Angielski, który stał się dziś bardzo aktualny. Zajazd Angielski przykuł uwagę ludzi na całym świecie ze względu na swój wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od momentu pojawienia się Zajazd Angielski wywołał szeroką debatę i dał początek wielu sprzecznym opiniom. W całym tekście zostaną przeanalizowane różne spojrzenia na Zajazd Angielski, a także jego implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Zbadane zostaną również możliwe rozwiązania lub alternatywy pozwalające zaradzić temu zjawisku, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Zajazd Angielski.
nr rej. 01160 (NICPMI) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
40-42, Northwest Street |
Typ budynku |
Zajazd |
Styl architektoniczny |
Melitan |
Kondygnacje |
2 |
Ukończenie budowy |
~1534 |
Właściciel |
Vittoriosa Health Centre (najemca) |
Położenie na mapie Malty | |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego | |
35°53′17,5″N 14°31′21,4″E/35,888194 14,522611 |
Zajazd Angielski (malt. Berġa tal-Ingilterra, fr. Auberge d’Angleterre) – zajazd w Birgu na Malcie. Zbudowany około roku 1534 (wchłonąwszy wcześniejszy budynek) jako miejsce pobytu rycerzy Zakonu Świętego Jana z języka Anglii. Dziś mieści się w nim ośrodek zdrowia. Jest najlepiej zachowanym zajazdem Joannitów w Birgu.
Auberge d’Angleterre wchłonęła wcześniejszy, parterowy dom, oryginalnie należący do Catheriny Abela. Budynek został sprzedany angielskiemu rycerzowi sir Clementowi Westowi w grudniu roku 1534, ten zaś podarował go w maju 1535 roku językowi Anglii. Został ustanowiony główną siedzibą langue Anglii, dobudowano również wtedy piętro.
Tył budowli stykał się z, teraz zburzonym, Zajazdem Niemieckim. Miał on też połączenie z domem sir Olivera Starkeya, sekretarza Wielkiego Mistrza Jeana de Valette i jednego z ostatnich angielskich rycerzy Zakonu.
Język Anglii został rozwiązany w połowie XVI wieku podczas angielskiej Reformacji, kiedy więc Zakon przeniósł w latach 1570. swoją stolicę do Valletty, nie zbudowano tam już nowego Zajazdu Angielskiego. Język został reaktywowany jako „Anglo-Bawarski” w roku 1782 i miał swoją siedzibę w byłym pałacu, który zaczął być znany jako Auberge de Bavière.
Budynek został, razem z innymi zajazdami w Birgu, wpisany na „Antiquities List of 1925”. Aż do czasów współczesnych w budynku zajazdu mieściła się biblioteka publiczna, znalazła tam również swoje miejsce pozarządowa organizacja „The Three Cities Foundation”. Aktualnie w zajeździe mieści się ośrodek zdrowia „Vittoriosa Health Centre”.
Budynek Zajazdu Angielskiego przetrwał do dziś nietknięty, jest najlepiej zachowanym zajazdem Zakonu w Birgu. 22 grudnia 2009 roku został zaliczony do zabytków narodowych 1. klasy, jest też umieszczony na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands.
Zajazd Angielski zbudowany został w stylu maltańskim (Melitan), bazującym na tradycyjnej architekturze maltańskiej; ma podobny wygląd do Zajazdu Francuskiego. Jest to budowla o dwóch kondygnacjach, z pomieszczeniami zbudowanymi wokół centralnego dziedzińca. Główne komnaty (piano nobile) zajazdu znajdują się na pierwszym piętrze.
Budynek ma prostą fasadę z wejściem zwieńczonym okrągłym oknem oraz oknami po jego obu stronach. Na pierwszym piętrze nad wejściem dominuje otwarty balkon, również z oknami po obu stronach. Tak drzwi, jak i okna dekorowane są maltańską w stylu sztukaterią.