Wojna indyjsko-pakistańska (1947–1948)

W dzisiejszym świecie Wojna indyjsko-pakistańska (1947–1948) to kwestia, która wciąż zyskuje na znaczeniu w społeczeństwie. Wojna indyjsko-pakistańska (1947–1948) od dawna cieszy się zainteresowaniem ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu kulturowym. Niezależnie od tego, czy chodzi o imponujący postęp technologiczny, kontrowersyjne decyzje polityczne, czy innowacyjne propozycje artystyczne, Wojna indyjsko-pakistańska (1947–1948) nigdy nie przestaje zaskakiwać i wywoływać debaty. Przez lata Wojna indyjsko-pakistańska (1947–1948) był tematem powracającym w mediach i wzbudzał zainteresowanie badaczy i naukowców z różnych dyscyplin. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wojna indyjsko-pakistańska (1947–1948), analizując jego dzisiejszy wpływ i możliwe konsekwencje, jakie może mieć w przyszłości.

Pierwsza wojna indyjsko-pakistańska
Spór o Kaszmir
Ilustracja
Patrol armii indyjskiej w Kaszmirze, 1948
Czas

22 października 194731 grudnia 1948

Miejsce

Kaszmir

Terytorium

Indie i Pakistan

Wynik

zawieszenie broni przy udziale ONZ, planowany plebiscyt w sprawie przynależności państwowej Kaszmiru (niezrealizowany)

Strony konfliktu
 Indie  Pakistan
Dowódcy
K. M. Cariappa
S. M. Shrinagesh
K.S. Thimayya
Kalwant Singh
Muhammed Akbar Khan
Straty
ok. 1500 zabitych ok. 1500 zabitych
Położenie na mapie Pakistanu
Mapa konturowa Pakistanu, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
34°30′N 76°00′E/34,500000 76,000000

Pierwsza wojna indyjsko-pakistańska (również I wojna o Kaszmir) – wojna pomiędzy Indiami a Pakistanem, trwająca od 22 października 1947 do 31 grudnia 1948 roku. Wojna wybuchła wkrótce po ogłoszeniu niepodległości przez oba państwa i była pierwszą z czterech wojen indyjsko-pakistańskich. Przyczyną wojny był spór o przynależność Dżammu i Kaszmiru. Tereny te były mieszanką religijną i kulturową. Kwestią problematyczną był fakt, że panujący tam maharadża Hari Singh nie ogłosił akcesji, do któregokolwiek z nowo powstałych państw na subkontynencie. W dniu 22 października plemiona pasztuńskie wspierane przez Pakistan dokonały inwazji na tereny Kaszmiru. Z tego powodu Hari Singh ostatecznie zdecydował się na wydanie aktu o akcesji do państwa indyjskiego. Armia indyjska wkroczyła na tereny Dżammu i Kaszmiru rozpoczynając walki z pasztuńskimi wojownikami. Wojna zakończyła się zawieszeniem broni, osiągniętym przy udziale ONZ, oraz planowanym plebiscytem, do którego jednak nie doszło. W momencie podpisywania porozumień siły pakistańskie kontrolowały 27% spornego terytorium, natomiast armia indyjska 73%.

Zobacz też

Bibliografia