Dzisiaj przygotowujemy się do wejścia do ekscytującego świata Wilhelm Griesinger. Niezależnie od tego, czy chcemy dowiedzieć się więcej na ten temat, poznać czyjeś doświadczenia związane z Wilhelm Griesinger, czy po prostu chcemy uzyskać aktualne informacje, ten artykuł ma na celu zapewnienie pełnego i szczegółowego przeglądu Wilhelm Griesinger. Od jego początków po wpływ na społeczeństwo, poprzez najnowsze zastosowania i rozwój, ten tekst ma na celu zaspokojenie ciekawości i potrzeby wiedzy na temat Wilhelm Griesinger. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i uczenia się, która z pewnością pozostawi nam jaśniejszą i wzbogacającą wizję Wilhelm Griesinger.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Wilhelm Griesinger (ur. 29 lipca 1817 w Stuttgarcie, zm. 26 października 1868 w Berlinie) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra.
Urodził się w 1817 roku jako syn Karoline Luise z domu Dürr i Gottfrieda Ferdinanda Griesingera. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Zurychu u Johanna Lukasa Schönleina i w Paryżu u François Magendiego. Po ukończeniu studiów praktykował w wielu miastach, m.in. w Stuttgarcie, Tybindze i Kilonii. Na początku lat 50. XIX wieku wyjechał do Egiptu objąć kierownictwo szkoły medycznej w Kairze. Został tam osobistym lekarzem Abbasa I. Podczas pobytu w Afryce zajmował się chorobami tropikalnymi, którym poświęcił prace Klinische und anatomische Beobachtungen über die Krankheiten von Aegypten (1854) i Infectionskrankheiten (1857).
W 1854 roku został profesorem medycyny klinicznej na Uniwersytecie w Tybindze i zastąpił swojego przyjaciela Carla Wunderlicha na stanowisku dyrektora tamtejszej kliniki. W 1859 roku Griesinger został dyrektorem instytucji dla umysłowo upośledzonych dzieci w małej miejscowości Mariaberg, i w 1860 roku brał udział w przygotowaniach do powstania szpitala psychiatrycznego Burghölzli w Zurychu. W 1865 roku przeniósł się do Berlina, gdzie został następcą Moritza Heinricha Romberga na stanowisku dyrektora polikliniki. W Berlinie założył Berliner Medicinisch-psychologische Gesellschaft i był jego pierwszym przewodniczącym (od 29 stycznia 1867 do 19 maja 1868). Założył czasopismo „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”. Uczniem Griesingera był Carl Friedrich Otto Westphal i Paul Guttmann.
Zmarł w 1868 roku, pochowany jest na cmentarzu Alter St.-Matthäus w Berlinie.
Griesinger jest pamiętany za jego reformatorskie zmiany w systemie opieki medycznej nad chorymi umysłowo. Wierzył w przywrócenie chorych psychiatrycznych społeczeństwu i był zwolennikiem krótkotrwałej hospitalizacji.
Wyznawał teorię jednej psychozy Zellera, wedle której proces chorobowy może być jednorodny pomimo różnorodności objawów. Przedmiotem psychiatrii według Griesingera powinno być badanie tzw. odruchów psychicznych. Nawiązywał do teorii Herbarta afizjologicznej i asocjacjonistycznej psychologii.
Na jego cześć nazwano Szpital Wilhelma Griesingera w Berlinie.