Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie

W tym artykule zbadamy temat Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie z perspektywy wielowymiarowej, analizując jego implikacje w różnych kontekstach i jego dzisiejsze znaczenie. Zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na społeczeństwo, a także wyzwania i możliwości, jakie ze sobą niesie. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się odkryć różne aspekty Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie i jego wpływ w różnych obszarach, aby zapewnić wszechstronną wizję, która pozwoli nam zrozumieć jego złożoność i zakres. Od aspektów historycznych po prognozy na przyszłość, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie, zachęcając czytelnika do refleksji i zakwestionowania własnego postrzegania tego tematu.

Wiadomości
Częstotliwość

tygodnik

Państwo

 Wielka Brytania

Tematyka

społeczno-kulturalna

Język

polski

Pierwszy numer

1940

Ostatni numer

1944

Redaktor naczelny

Mieczysław Grydzewski

Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie – polski emigracyjny tygodnik społeczno-kulturalny wydawany w latach 1940–1944 w Paryżu i Londynie, będący kontynuacją międzywojennych „Wiadomości Literackich”.

Założycielem i redaktorem naczelnym pisma był Mieczysław Grydzewski, lecz ze względów politycznych formalnie funkcję tę pełnił Zygmunt Nowakowski.

Wydawane było od marca 1940 w Paryżu, od lipca 1940 do lutego 1944 w Londynie.

Wiadomości Polskie udostępniały swe łamy zadeklarowanym przeciwnikom polityki zbliżenia z ZSRR, forsowanej przez obóz Władysława Sikorskiego. Początkowo pisywali tu skamandryci, później m.in. Stanisław Stroński, Maria Danilewicz, Stanisław Cat Mackiewicz i Ignacy Matuszewski. W lutym 1944 jego działalność została zawieszona, gdyż władze brytyjskie uznały, że godzi ono w sojusz z ZSRR.

Po zawieszeniu tygodnika w Wielkiej Brytanii fakt ten wykorzystała propaganda III Rzeszy i na przełomie 1944/1945 przez kilka miesięcy pismo pod takim samym tytułem „wznowiono” w Niemczech. Zaczęto je drukować i rozprowadzać w sprzedaży kioskowej na terenie całej Rzeszy.

W 1946 roku jego tradycję kontynuował tygodnik „Wiadomości”.

Przypisy

  1. Krzysztof Woźniakowski, Polskojęzyczna prasa gadzinowa w tzw. Starej Rzeszy (1939–1945), Kraków: Wyd. Naukowe AP, 2001, ISBN 83-7271-115-1, OCLC 831001069.

Bibliografia

Linki zewnętrzne