Waterloo Bridge

W dzisiejszym świecie Waterloo Bridge to temat, który wzbudził wiele zainteresowania i debaty. Od lat Waterloo Bridge jest przedmiotem studiów i badań, a jego znaczenie wzrosło z biegiem czasu. Zarówno w środowisku akademickim, jak i wśród ogółu społeczeństwa, Waterloo Bridge przykuł uwagę wielu osób ze względu na jego znaczenie w różnych aspektach społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Waterloo Bridge, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się dogłębnie zrozumieć, w jaki sposób Waterloo Bridge wpłynął na różne obszary i jakie perspektywy otwierają się wokół tego tematu.

Waterloo Bridge
{{{alt zdjęcia}}}
Panorama Londynu z mostem Waterloo na pierwszym planie.
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Podstawowe dane
Przeszkoda

Tamiza

Data budowy

1845 (1817)

Data odbudowy

1942 (1945)

Projektant

John Rennie (starszy), Giles Gilbert Scott

Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Waterloo Bridge”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Waterloo Bridge”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Waterloo Bridge”
Ziemia51°30′30,751″N 0°07′00,300″W/51,508542 -0,116750

Waterloo Bridgemost znajdujący się pomiędzy mostami Blackfriars Bridge a Hungerford Bridge nad rzeką Tamizą w Londynie. Most ten jest mostem drogowo-pieszym. Jego nazwa upamiętnia zwycięstwo w bitwie pod Waterloo w 1815 roku. Autorem pierwszego mostu był szkocki inżynier John Rennie, zaś most został otwarty w 1817 roku.

W dwudziestoleciu międzywojennym most w wyniku coraz większego zużycia całkowicie zburzono, a rada hrabstwa Londyn postanowiła wybudować na jego miejscu nowy most. Projektantem i budowniczym nowego mostu został Giles Gilbert Scott. Nowy most częściowo oddano do użytku w 1942 roku, a całkowicie ukończony w 1945 roku. Most ten był zarazem jedynym w Londynie, który został uszkodzony w wyniku bombardowań podczas drugiej wojny światowej.

Przypisy

  1. str. 90-91 w: Fiona Duncan, Leonie Glass, Caroline Sharpe 3-D London, The Ultimate Pictorial Street Atlas and Guide, Robert Nicholson Publications, London, 1990, ISBN 0-948576-45-6