W dzisiejszym świecie Wacław Pawliszak staje się coraz ważniejszy w różnych obszarach społeczeństwa. Zarówno w świecie pracy, jak i osobistym, Wacław Pawliszak wywarł znaczący wpływ, generując zmiany i transformacje w sposobie, w jaki współdziałamy z otoczeniem. Od momentu pojawienia się Wacław Pawliszak wywarł wpływ na sposób, w jaki podchodzimy do różnych problemów i wyzwań, przed i po, stając się istotnym elementem codziennego życia milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy fundamentalną rolę, jaką odgrywa Wacław Pawliszak w naszym życiu, analizując jego wpływ na codzienne aspekty i ogólnie na społeczeństwo.
Imię i nazwisko |
Wacław Franciszek Pawliszak |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
Polak |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Epoka |
malarstwo historyczne, batalistyka |
Wacław Pawliszak (ur. 23 maja 1866 w Warszawie, zm. 19 stycznia 1905 tamże) – polski malarz, rysownik i ilustrator.
Ta sekcja od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wacław Pawliszak był synem dyrektora finansowego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie. Lekcje rysunku pobierał początkowo w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona. W 1880 roku rozpoczął studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie był uczniem m.in. Jana Matejki. Szkolił się także przez pewien czas w Monachium (u Józefa Brandta) i w Paryżu. Odbywał wiele podróży, zwłaszcza na Wschód, który go fascynował. Malował obrazy dla sułtana w Konstantynopolu. Przywiózł stamtąd kolekcję wschodniej broni i tkanin. Uwielbiał jeździć konno, był dobrym strzelcem i szermierzem. Wyróżniony został na wystawie światowej w Paryżu w 1900 roku. Chorował na gruźlicę kręgosłupa.
|
Tę sekcję należy dopracować |
Pod koniec 1904 oddał swój obraz celem wystawienia w Salonie Zachęty. Jurorzy nie przyjęli dzieła z uwagi na fakt, że Pawliszak na oddanym obrazie umieścił innego artystę, L., z którym pozostawał w konflikcie. Celowo powiesili inny jego obraz obok dzieła malarza, z którym Pawliszak był we wrogich stosunkach. Urażony artysta ostentacyjnie zabrał swój obraz w dniu wernisażu i wysłał do członków jury obelżywe listy. Xawery Dunikowski na list odpisał, że jako od niepoczytalnego satysfakcji odeń nie żąda, co bardzo wzburzyło Pawliszaka, który był uważany za gwałtownika. 18 stycznia 1905 Pawliszak usiłował spoliczkować Dunikowskiego, gdy ten jadł obiad z właścicielem salonu sztuki Janem Krywultem w restauracji Lijewskiego przy Krakowskim Przedmieściu 8 w Warszawie. Rzeźbiarz wydobył z kieszeni rewolwer i uprzedzając uderzenie wystrzelił – kula przeszła przez prawy policzek malarza, wysadziła oko, przeszyła mózg i utkwiła w czaszce.
Nie odzyskawszy przytomności zmarł w szpitalu św. Rocha następnego dnia nad ranem. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (w kwaterze 35-1-18). Osierocił trzyletnią córkę (rok wcześniej owdowiał). Jego żoną była malarka Zofia Rodziewiczówna.