Obecnie Traktat międzyamerykański o pomocy wzajemnej stał się tematem ogólnego zainteresowania, który obejmuje różne obszary życia codziennego. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Traktat międzyamerykański o pomocy wzajemnej wywołał wiele dyskusji i wygenerował sprzeczne opinie. Od czasu swojego pojawienia się na scenie publicznej Traktat międzyamerykański o pomocy wzajemnej przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując żarliwe dyskusje i głębokie refleksje na temat jego wpływu na nasze społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty Traktat międzyamerykański o pomocy wzajemnej i jego wpływ na nasze życie, oferując szczegółowe i obiektywne spojrzenie na to zjawisko, które wciąż budzi kontrowersje.
Ten artykuł od 2013-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Traktat międzyamerykański o pomocy wzajemnej (ang. Inter-American Treaty of Reciprocal Assistance) zwany także Paktem Rio lub TIAR (hiszp. Tratado Interamericano de Asistencia Recíproca). Akt końcowy konferencji państw amerykańskich odbywającej się w dniach 15 sierpnia – 2 września 1947 r. w Petrópolis. Podpisany 2 września 1947 r. w Rio de Janeiro przez wysłanników 21 państw. Wszedł w życie 3 grudnia 1948 r. Spisany w językach angielskim, francuskim, portugalskim i hiszpańskim, depozytariuszem jest rząd Brazylii. Zarejestrowany przez Sekretariat ONZ 20 grudnia 1948 r. Pierwszy, podstawowy filar systemu międzyamerykańskiego.
Do lat 60. XX wieku traktat odegrał dużą rolę w rozwiązywaniu konfliktów na zachodniej półkuli, jednak po interwencji USA w Dominikanie pojawiły się głosy, że trzeba go zmodyfikować. W 1973 r. Zgromadzenia Ogólne OPA powołało specjalną komisję, której zdaniem było przygotowanie zmian w tekście paktu Rio. Po 2 latach, w lipcu 1975 r. na konferencji w San José przyjęto Protokół Reform. Został on przekazany do ratyfikacji rządom państw członkowskich, lecz nie uzyskał wymaganej większości 2/3 głosów. Świadczyło to o narastającym wówczas kryzysie systemu międzyamerykańskiego.