Tomasz Teofil Kuliński
Poniższy artykuł poruszy temat Tomasz Teofil Kuliński, który stał się bardzo aktualny w ostatnich latach. Tomasz Teofil Kuliński to temat, który wzbudził zainteresowanie wielu osób, ponieważ ma znaczący wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia. W tym artykule omówione zostaną różne punkty widzenia na temat Tomasz Teofil Kuliński, a także jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto przeanalizowane zostaną implikacje, jakie Tomasz Teofil Kuliński ma w różnych kontekstach, od polityki po technologię, w tym ogólnie kulturę i społeczeństwo. Bez wątpienia Tomasz Teofil Kuliński to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby zrozumieć jego zakres i możliwe konsekwencje w przyszłości.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1823 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 stycznia 1907 |
| Biskup diecezjalny kielecki | |
| Okres sprawowania |
1883–1907 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
6 lipca 1849 |
| Nominacja biskupia |
23 lutego 1872 |
| Sakra biskupia |
3 października 1872 |
| Data konsekracji |
3 października 1872 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Petersburg | ||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
Tomasz Teofil Kuliński (ur. 12 grudnia 1823 w Ćmielowie, zm. 8 stycznia 1907 w Kielcach) – duchowny rzymskokatolicki, wikariusz apostolski w Kielcach w latach 1870–1872, administrator apostolski w Kielcach w latach 1872–1883, biskup diecezjalny kielecki w latach 1883–1907.
Życiorys
Urodził się 12 grudnia 1823 w Ćmielowie. Kształcił się w Gimnazjum Wojewódzkim w Kielcach. Od 1843 studiował w Seminarium Duchownym w Kielcach, skąd po dwóch latach został przeniesiony na dalsze studia w Akademii Duchownej w Warszawie. Studia ukończył ze stopniem kandydata teologii. Wyświęcony na prezbitera został 6 lipca 1849 w katedrze sandomierskiej przez Józefa Goldtmanna, miejscowego biskupa diecezjalnego.
Od 1850 był regensem, a od 1867 oficjałem konsystorza kieleckiego. W latach 1851–1883 prowadził wykłady w kieleckim seminarium duchownym z teologii dogmatycznej i wymowy kościelnej. Od 1850 był kanonikiem i kaznodzieją katedralnym.
22 grudnia 1870 został mianowany wikariuszem apostolskim części diecezji krakowskiej w granicach Królestwa Polskiego z siedzibą w Kielcach, zaś 23 lutego 1872 administratorem apostolskim i biskupem tytularnym Satali. Sakrę biskupią otrzymał 3 października 1872 w kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Petersburgu. Konsekrował go arcybiskup metropolita mohylewski Antoni Fijałkowski, w asyście Jerzego Iwaszkiewicza, biskupa pomocniczego mohylewskiego, i Aleksandra Gintowta-Dziewałtowskiego, biskupa pomocniczego płockiego. 15 marca 1883 został ustanowiony biskupem diecezjalnym reaktywowanej diecezji kieleckiej. Jako rządca w Kielcach powiększył liczbę parafii, dbał o aktywizację duszpasterstwa parafialnego i rozwój duchowy kleru, zreformował seminarium duchowne i przeprowadził przebudowę kościoła katedralnego. Utworzył Kieleckie Towarzystwo Dobroczynności, które wspierał finansowo, a także ufundował Dom św. Tomasza, będący sierocińcem i szkołą zawodową. Występował w obronie niezależności Kościoła wobec zaborcy. Gdy w 1893 nie zezwolił naczelnikowi Dyrekcji Nauczania w Kielcach na zwizytowanie seminarium, zostało ono zamknięte przez władze carskie pod zarzutem antyrządowego wychowywania alumnów, a wykładowców skazano na kilka lat zesłania na Syberię. W 1897 Kuliński otworzył seminarium z kadrą naukową z innych diecezji. W czasie swych rządów dwukrotnie zwizytował wszystkich parafie, udzielając sakramentu bierzmowania blisko połowie swych diecezjan.
Był współkonsekratorem podczas sakr biskupów diecezjalnych: sejneńskiego Piotra Pawła Wierzbowskiego (1872), wileńskiego Karola Hryniewieckiego (1883), łuckiego i żytomierskiego Szymona Marcina Kozłowskiego (1883) oraz lubelskiego Kazimierza Józefa Wnorowskiego (1883).
Zmarł 8 stycznia 1907 w Kielcach. Został pochowany w podziemiach katedry kieleckiej.
Przypisy
- ↑ a b c d D. Wojciechowski. Działalność duszpasterska biskupa kieleckiego Tomasza Kulińskiego (1870–1907). „Kieleckie Studia Teologiczne”. T. 4, s. 147, 2005. ISSN 1730-072X. .
- ↑ a b c d e f Nota biograficzna Tomasza Teofila Kulińskiego na stronie parafii katedralnej w Kielcach. kielcekatedra.pl. .
- ↑ P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 122. ISBN 83-211-1311-7.
- ↑ a b c P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 235. ISBN 83-211-1311-7.
- ↑ K.R. Prokop. Sakry i sukcesja święceń biskupich pasterzy Kościoła kieleckiego (1805/1882–2007). „Kieleckie Studia Teologiczne”. T. 7, s. 258, 2008. ISSN 1730-072X. .
- ↑ a b Tomasz Teofil Kuliński. catholic-hierarchy.org. . (ang.).
- ↑ D. Wojciechowski. Działalność duszpasterska biskupa kieleckiego Tomasza Kulińskiego (1870–1907). „Kieleckie Studia Teologiczne”. T. 4, s. 151–153, 2005. ISSN 1730-072X. .
Linki zewnętrzne
- Tomasz Teofil Kuliński , catholic-hierarchy.org (ang.).