Tokioki Nashiba
Temat Tokioki Nashiba jest szeroko dyskutowany i wywołał duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. Od kilkudziesięciu lat Tokioki Nashiba jest przedmiotem debaty ekspertów z różnych dziedzin, a także zainteresowania ogółu społeczeństwa. Jego znaczenie jest niezaprzeczalne, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary społeczeństwa. Na przestrzeni lat Tokioki Nashiba doświadczył znaczących zmian, które wyznaczyły jego ewolucję i wpływ na współczesny świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Tokioki Nashiba, od jego powstania po dzisiejsze skutki, w celu przedstawienia kompleksowej i aktualnej wizji tego bardzo istotnego tematu.
| |
 kaigun-chūjō (wiceadmirał)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1850 |
|---|---|
| Data śmierci |
24 października 1928 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
członek Izby Parów |
| Odznaczenia | |
      .png){kind=small} 
| |
Tokioki Nashiba (jap. 梨羽 時起 Nashiba Tokioki; ur. 24 września 1850 w prefekturze Yamaguchi, zm. 24 października 1928) – admirał Cesarskiej Marynarki Japonii, dowódca eskadry w czasie wojny rosyjsko-japońskiej, baron i członek Izby Parów.
Życiorys
Początkowo pracował jako urzędnik kolejowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i do marynarki wstąpił dopiero z początkiem lat 80. XIX w. W latach 80. służył na kilku jednostkach szkolnych, będąc zastępcą dowódcy kilku z nich. W 1888 promowany na komandora porucznika, trzy lata później został szefem szkolenia w Akademii Marynarki. Pierwszą jednostką, którą dowodził była kanonierka „Akagi”, walczył na niej w czasie wojny chińsko-japońskiej. W 1896 roku awansowany na komandora, dowodził kilkoma krążownikami, a następnie, w latach 1901–1902 objął komendę nad pancernikiem „Hatsuse”. Po awansie na kontradmirała w 1903 został komendantem stoczni marynarki w Kure.
W grudniu tego roku objął dowodzenie 1. dywizjonem pancerników 1. eskadry floty japońskiej (i został jej faktycznym dowódcą; formalnie dowodził nią głównodowodzący flotą japońską adm. Tōgō). Na czele okrętów eskadry atakował Port Artur: 10 marca i 22 marca poprowadził pancerniki „Fuji” i „Yashima” do ostrzału rosyjskiej bazy ponad Liaotungiem. Obronny ogień rosyjski okazał się celniejszy i Japończycy musieli się wycofać. 15 maja, podczas kolejnej próby ostrzału jednostek rosyjskich, okręt flagowy Nashiby, „Hatsuse”, wpadł na minę i zatonął ze stratą 496 marynarzy. Nashibę i 394 członków załogi uratowano, ale – także na minie – zatonął też pancernik „Yashima”.
Nashiba przeniósł swoją flagę na „Shikishimę” i na niej wziął udział w bitwie na Morzu Żółtym. Po upadku i kapitulacji twierdzy portarturskiej, został w styczniu 1905 mianowany jej komendantem. Po wojnie, otrzymał w 1906 nominację wiceadmiralską, a rok później – tytuł barona. Nie sprawował już żadnych stanowisk dowódczych. Przeniesiony do rezerwy w 1907, od 1911 zasiadał w Izbie Parów.
Odznaczenia
- 1889 Order Świętego Skarbu VI klasy
- 1894 Order Świętego Skarbu V klasy
- 1895
- Order Wschodzącego Słońca
- Order Złotej Kani IV klasy
- Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1894-1895
- 1899 Order Świętego Skarbu IV klasy
- 1906
- 1907 tytuł barona (男爵)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Nashiwa, Tokioki . W: Rotem Kowner: Historical Dictionary of the Russo-Japanese War. Lanham, Maryland: The Scarecrow Press, Inc., 2006, s. 252. ISBN 978-0810849273.
- ↑ a b c d e Forczyk 2009 ↓, s. 40.
- ↑ Dyskant 1996 ↓, s. 30.
- ↑ Forczyk 2009 ↓, s. 44.
- ↑ Forczyk 2009 ↓, s. 46.
- ↑ Dyskant 1996 ↓, s. 172.
- ↑ „官報”, 1925, 27 listopada 1889, s. 253 (jap.).
- ↑ „官報”, 3430, 3 grudnia 1894, s. 19 (jap.).
- ↑ a b „官報”, 3676, 28 września 1895, s. 143 (jap.).
- ↑ „官報”, 3838, 18 kwietnia 1896, s. 19 (jap.).
- ↑ „官報”, 4754, 10 maja 1899, s. 141 (jap.).
- ↑ a b „官報”, 叙任及辞令, 30 grudnia 1906, s. 3 (jap.).
- ↑ „官報”, 叙任及辞令, 30 grudnia 1906, s. 8 (jap.).
- ↑ „官報”, 7321, 21 listopada 1907, s. 499 (jap.).
Bibliografia
- Robert Forczyk: Russian battleship vs Japanese battleship: Yellow Sea, 1904-05. Oxford New York: Osprey, 2009. ISBN 978-1-84603-863-1. (ang.).
- Józef Wiesław Dyskant: Port Artur 1904. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1996. ISBN 83-11-08517-X.
Linki zewnętrzne
- Kalendarium życia (zarchiwizowano 2012-12-04) (ang.)