W tym artykule szczegółowo zgłębimy temat Teofagia, który był przedmiotem badań i zainteresowań w różnych obszarach wiedzy. Teofagia przyciągnął uwagę naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ na kluczowe aspekty naszego współczesnego społeczeństwa. Od jego wpływu na zdrowie, środowisko, politykę, gospodarkę, kulturę, po rolę w historii i rozwoju człowieka, Teofagia stał się głównym tematem debaty i refleksji w dzisiejszym świecie. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i wymiary Teofagia, aby zaoferować wszechstronną i dobrze uzasadnioną wizję tego bardzo istotnego tematu.
Teofagia (inaczej bogożerstwo) – spożywanie ciała bóstwa.
Etymologicznie określenie to pochodzi z greckiego theós – „bóg” oraz phagein – „pożerać”.
Jak podaje Frazer, stałym elementem obrzędów dionizyjskich było zjadanie żywcem byków i cieląt. Czciciele Dionizosa uważali, że zabijają w ten sposób boga, zjadają jego ciało i piją jego krew. Kreteńczycy zwyczaj ten wyjaśniali mitem, według którego Dionizos w postaci byka został rozszarpany przez Tytanów, co w różnych wersjach mitu poprzedza jego zmartwychwstanie. Teofagiczną ofiarę cięto na kawałki, aby każdy z wiernych mógł otrzymać cząstkę życiodajnej i płodnej siły boga.
Zdaniem Frazera, liczne dowody sugerują, że zwyczaje tego typu były pozostałością dawniejszych obrządków składania ofiar z ludzi. Przykładowo, podczas praktyk w Chios i Tenedos zamiast zwierząt, w ramach obrządków związanych z Dionizosem, rozszarpywano człowieka. W etapie przejściowym, zwierzęta traktowano jak ludzi. Podsumowuje on: „późniejsze pozory traktowania zwierząt ofiarnych jako istot ludzkich były jedynie częścią nabożnego i litościwego oszustwa, pozwalającego podsuwać bóstwu mniej cenne ofiary aniżeli żywych ludzi”.
Jeszcze przed odkryciem Meksyku przez Hiszpanów, Aztekowie praktykowali obrzędowe spożywanie chleba, który miał postać boga Vitzilipuztli. Ciasto łamano na kawałki, a wierni uroczyście je spożywali, co historyk Acosta opisał następująco:
Po zakończeniu ceremonii, tańców i śpiewów wracali, by się przebrać, a kapłani i starsi świątyni zabierali zarówno samego bożka z ciasta, z którego zdjęto już wszystkie ozdoby, jak i kawałki, które poświęcili, i rozdawali ludowi jako komunię, poczynając od ludzi znaczniejszych, a potem rozdając je reszcie, zarówno mężczyznom, kobietom, jak i małym dzieciom, a ludzie przyjmowali to ze łzami, lękiem i szacunkiem, jako że była to rzecz wspaniała, i mówili, że spożywają ciało i kości boga, co ich smuci.
Odbywało się to w maju. W grudniu Aztekowie zjadali boga Huitzilopochtli, którego człowieczy wizerunek sporządzano z ciasta przygotowywanego z ugniecionych nasion wymieszanych z krwią dzieci.
Zgodnie z wiarą katolicką, podczas Eucharystii dochodzi do rzeczywistej przemiany chleba i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa, która jest określana jako transsubstancjacja, a następnie dochodzi do spożycia przez wiernych.
Założyciel Kościoła Latającego Potwora Spaghetti w swojej ewangelii zaleca spożywanie makaronu.