W tym artykule zbadamy wpływ i wpływ Takasago (1897) na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Takasago (1897) przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie i zyskał poczesne miejsce w kulturze popularnej. Przez lata Takasago (1897) pokazał, że potrafi kształtować opinie, inspirować ruchy i kwestionować ustalone normy. W tym sensie istotne jest dokładne zbadanie, w jaki sposób Takasago (1897) przyczynił się do ewolucji społeczeństwa w różnych aspektach, od polityki i ekonomii po sferę artystyczną i indywidualną ekspresję. Artykuł ten ma na celu rzucić światło na fundamentalną rolę, jaką Takasago (1897) odgrywa w naszym codziennym życiu i jej wpływ na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat.
"Takasago" po zbudowaniu | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki |
kwiecień 1896 |
Wodowanie | |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby | |
Zatonął | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
4160 t normalna |
Długość |
118,2 m |
Szerokość |
14,78 m |
Zanurzenie |
5,18 m |
Napęd | |
2 maszyny parowe VTE o mocy 12 990 ind. KM, 8 kotłów parowych, 2 śruby | |
Prędkość |
22,9 węzła |
Zasięg |
5500 Mm / 10 w |
Uzbrojenie | |
2 działa 203 mm L/40 (2xI), 10 dział 120 mm L/40 (10xI), 12 dział 76 mm, 6 dział 47 mm, 5 wt 457 mm | |
Opancerzenie | |
pokład do 114 mm (Harvey), działa do 114 mm | |
Załoga |
425 |
Takasago (jap. 高砂) – krążownik pancernopokładowy japońskiej marynarki wojennej z przełomu XIX i XX wieków, zbudowany w Wielkiej Brytanii. Jedyny okręt swojego typu. Służył aktywnie podczas wojny japońsko-rosyjskiej, w trakcie której został utracony w 1904 na minie.
Krążownik pancernopokładowy "Takasago" został zamówiony przez Japonię w ramach programu finansowego na 1896 rok w brytyjskiej stoczni Armstrong Whitworth w Elswick (Newcastle upon Tyne). Głównym projektantem był Sir Philip Watts. "Takasago" stanowił rozwinięcie zbudowanego uprzednio w tej stoczni krążownika „Yoshino” i podobnie jak on zaliczał się do tzw. "elswickich krążowników" – średniej wielkości, lecz szybkich i silnie uzbrojonych w szybkostrzelne działa średniego kalibru. Klasyfikowany był w Japonii jako krążownik II klasy. Dalszym rozwinięciem tej serii były dwa krążowniki typu Kasagi.
Okręt praktycznie powtarzał konstrukcję krążownika „Yoshino”. Podobnie jak on miał mało typową architekturę kadłuba, z podniesionym zarówno pokładem dziobowym jak i rufowym. Dziób miał formę taranową. Spaliny z kotłów odprowadzane były przed dwa wysokie, pochylone kominy na śródokręciu; sylwetkę uzupełniały dwa pochylone, palowe maszty. Nieco tylko została powiększona nadbudówka dziobowa.
Największa zmiana dotyczyła wzmocnienia uzbrojenia - 4 działa kalibru 152 mm i 8 dział 120 mm zostały zastąpione przez 2 działa kalibru 203 mm i 10 dział 120 mm. Wszystkie były umieszczone w pojedynczych stanowiskach na pokładzie, chronione maskami pancernymi. Oba działa 203 mm umieszczone były w osi symetrii okrętu, na pokładzie dziobowym i rufowym, z szerokim polem ostrzału, natomiast działa 120 mm rozmieszczone były wzdłuż burt na śródokręciu, na sponsonach pokładu górnego, po 5 na burtę. Dwa dziobowe działa po obu stronach nadbudówki dziobowej, mogły strzelać bezpośrednio do przodu. Wzmocniono też uzbrojenie pomocnicze, które stanowiło 12 pojedynczych dział 76 mm (umieszczonych na burtach, pomiędzy działami 120 mm oraz na sponsonach pokładu dziobowego i rufowego nad skrajnymi działami 120 mm) i 6 dział 47 mm, w miejsce 22 dział 47 mm. Nie zmienione pozostało 5 nadwodnych wyrzutni torpedowych. Podobnie, jak w poprzednim typie opancerzenie kadłuba ograniczało się do wewnętrznego pokładu pancernego o grubości 114 mm na bocznych skosach, lecz grubość części płaskiej zwiększono do 63 mm. Chronione pancerzem do 114 mm były też maski dział, a także opancerzona była wieża dowodzenia.
W konstrukcji "Takasago" priorytet położono na dużą szybkość i silne uzbrojenie, lecz z powodu ostrych linii kadłuba i wysoko umiejscowionej ciężkiej artylerii, miał on nie najlepszą dzielność morską i był podatny na kołysanie. Oprócz silnej artylerii, zaletą był gruby pokład pancerny, mający chronić żywotne części kadłuba przed pociskami 203 mm.
"Takasago" wziął udział w wojnie japońsko-rosyjskiej w 1904, wchodząc w skład 3. Dywizjonu krążowników 1. Floty, dowodzonego przez kontradmirała Shigetō Dewa. Dywizjon ten służył m.in. jako szybki zespół rozpoznawczy floty (oprócz "Takasago", zbliżone do niego krążowniki „Yoshino”, "Kasagi" i "Chitose"). Brał udział głównie w działaniach pod Port Arturem. Jego dowódcą był wówczas, od lipca 1903, komandor Hajime Ishibashi.
W nocy na 13 grudnia 1904 wszedł na rosyjską minę z zagrody postawionej przez niszczyciel "Sierdityj" (typu Sokoł), 37 mil na południe od Port Artura, na pozycji 38°10′N 121°15′E/38,166667 121,250000, po czym zatonął w dzień. Zginęło 280 (według innych źródeł 204) ludzi załogi
Uzbrojenie :
Opancerzenie (stal Harveya):