Sterlet
Dziś Sterlet jest nadal istotnym tematem w społeczeństwie. W obliczu rosnącego znaczenia tego zagadnienia niezwykle istotne jest zrozumienie jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Sterlet, od jego historii po dzisiejszy wpływ. Poprzez szczegółową analizę staramy się zapewnić pełny i obiektywny obraz Sterlet, aby ułatwić lepsze zrozumienie i dyskusję na ten temat. Niezależnie od Twojego poziomu wiedzy na temat Sterlet, mamy nadzieję, że ten artykuł będzie miał charakter informacyjny i wzbudzi Twoje zainteresowanie dalszym poznaniem tego bardzo ważnego tematu.
| Acipenser ruthenus | |||||
| Linnaeus, 1758 | |||||
| |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Rząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj | |||||
| Gatunek |
sterlet | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ) | |||||
 | |||||
Sterlet, czeczuga (Acipenser ruthenus) – gatunek słodkowodnej, wędrownej ryby z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae).
Występowanie
Żyje w zlewiskach Morza Czarnego, Kaspijskiego, Białego, Karskiego i Arktycznego, oraz w dorzeczu Dźwiny. Na wschodzie areał jego występowania ograniczony jest Obem i Irtyszem.
W 1837 w Polsce podjęto nieudaną próbę introdukcji tego gatunku. Na początku XX w. stwierdzono jego obecność w Bugu. Prawdopodobnie przywędrował z dorzecza Dniestru Kanałem Królewskim. W okresie międzywojennym sterlet był łowiony w południowo-wschodnich rejonach Polski w Dniestrze.
- europejską (Acipenser ruthenus ruthenus)
- syberyjską (Acipenser ruthenus kamensis)
Cechy morfologiczne
Osiąga długość do 1,25 m i masę maksymalnie do 16 kg, zazwyczaj jednak przy długości 1 m waży około 6 kg. Charakteryzuje się wydłużonym kształtem ciała i dość długim ostrym rostrum, którego względna długość może przekroczyć 50% długości głowy. Otwór gębowy mały, pośrodku dolnej wargi występuje wąska przerwa. Cechą charakterystyczną sterleta jest obecność na wąsikach falban składających się z licznych wyrostków. Posiada od 11 do 17 płytek grzbietowych z długim, ostrym grzebieniem i hakiem, około 65 małych zachodzących na siebie płytek bocznych i od 10 do 18 płytek brzusznych. Grzbiet ma barwę szaro lub brązowozieloną, boki są jaśniejsze, brzuch jest jasnożółty lub różowobiały.
Odżywianie
Dorosły sterlet odżywia się głównie larwami owadów (jętek, komarów) oraz owadami opadającymi na powierzchnię wody, a także drobnymi organizmami bentosowymi, w tym drobnymi ślimakami i pijawkami. Zjadają też ikrę innych jesiotrów.
Rozród
Czeczuga charakteryzuje się wczesnym osiągnięciem dojrzałości płciowej:
- samce dojrzewają w wieku 4–7 lat
- samice 5–10 lat
Płodność samic wynosi średnio od 10,6–27,4 tys. sztuk ziaren ikry w zależności od rejonu występowania. Warunki rzeczne:
- szybki prąd wody (powyżej 1,5 m/s)
- twarde mineralne dno
- temperatura 12–17 °C
Tarło odbywa się od maja do połowy czerwca. U ryb dojrzałych płciowo występuje biały nalot, który jest bardziej intensywny u samców. Inkubacja ikry trwa od 6–9 dni. Ikra sterleta jest drobna – 2 mm. Wylęg po resorpcji woreczka początkowo żeruje w pobliżu tarliska, a następnie rozpoczyna migracje w poszukiwaniu miejsc z większą koncentracją organizmów pokarmowych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Acipenser ruthenus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Acipenser ruthenus, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Nikolski 1970 ↓, s. 120
- ↑ A. Witkowski, J. Grabowska. The non-indigenous freshwater fishes of Poland: Threats for native ichthyofauna and consequence for fishery: A review. „Acta Ichthyologica et Piscatoria”. 42 (2), s. 77–87, 2012. DOI: 10.3750/AIP2011.42.2.01. (ang.).
- ↑ Acipenser ruthenus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org
Bibliografia
- Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
- Acipenser ruthenus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org
- Jerzy Gronau: Słownik nazw ryb. Kraków: Księgarnia Akademicka, 1994. ISBN 83-901154-9-2.
- G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Franciszek Staff (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.