Stefano Fiore

Obecnie Stefano Fiore to temat, który zyskał duże znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Z biegiem czasu wiele osób interesuje się tym tematem i chce zgłębić go głębiej. I nic dziwnego, skoro Stefano Fiore budzi ciekawość i zainteresowanie szerokiego spektrum ludzi, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy po prostu szukają informacji. Dlatego w tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Stefano Fiore, badając jego różne aspekty i analizując jego wpływ dzisiaj. Bez wątpienia ten artykuł będzie punktem wyjścia dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o Stefano Fiore i zagłębić się w jego fascynujący wszechświat.

Stefano Fiore
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1975
Cosenza

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1992–1994 Cosenza 11 (1)
1994–1995 Parma 8 (1)
1995–1996 Padova 24 (1)
1996–1997 Chievo Werona 38 (2)
1997–1999 Parma 54 (2)
1999–2001 Udinese Calcio 67 (18)
2001–2004 S.S. Lazio 95 (17)
2004–2007 Valencia CF 20 (2)
2005–2006 ACF Fiorentina (wyp.) 38 (6)
2006 Torino FC (wyp.) 19 (1)
2007 Livorno (wyp.) 16 (2)
2007–2008 Mantova 24 (3)
2009–2011 Cosenza 37 (7)
W sumie: 451 (63)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2004  Włochy 38 (2)
  1. Aktualne na: 1 września 2009. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 września 2009.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsce Belgia/Holandia 2000 piłka nożna

Stefano Fiore (ur. 17 kwietnia 1975 w Cosenzy) – włoski piłkarz grający na pozycji wysuniętego pomocnika.

Kariera piłkarska

Jest wychowankiem włoskiej Cosenzy.

W 1994 roku został piłkarzem Parmy, której barwy (z krótkimi przerwami) reprezentował przez pięć lat, zdobywając w tym czasie dwa Puchary UEFA, Puchar i Superpuchar Włoch. Latem 1999 roku został piłkarzem Udinese, dołączając do zespołu, w ramach wymiany za Stephena Appiaha i Marcio Amoroso. W 2001 został nowym piłkarzem stołecznego Lazio, wybranym na zastępcę odchodzących z klubu - Juana Sebastiana Verona i Pavla Nedveda. Wraz z zespołem Biancocelesti zdobył swój drugi Puchar Włoch. Latem 2004 roku, wraz z Bernardo Corradim dołączył do hiszpańskiej Valencii, gdzie sprowadził ich rodak - Claudio Rannieri. Z hiszpańskiego klubu był regularnie wypożyczany min. do Fiorentiny czy Livorno, definitywnie odchodząc w 2007 roku do Mantovy.

Karierę piłkarską zakończył w 2011 roku w barwach rodzimej Cosenzy.

Kariera reprezentacyjna

W latach 2000-2004 był członkiem reprezentacji Włoch, z którą wziął udział w Euro 2000 (srebrny medal) i Euro 2004.

Sukces

Klubowe

Parma

Lazio

Valencia

Udinese

Reprezentacyjne

Włochy