Obecnie Stefano Fiore to temat, który zyskał duże znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Z biegiem czasu wiele osób interesuje się tym tematem i chce zgłębić go głębiej. I nic dziwnego, skoro Stefano Fiore budzi ciekawość i zainteresowanie szerokiego spektrum ludzi, od ekspertów w danej dziedzinie po tych, którzy po prostu szukają informacji. Dlatego w tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Stefano Fiore, badając jego różne aspekty i analizując jego wpływ dzisiaj. Bez wątpienia ten artykuł będzie punktem wyjścia dla tych, którzy chcą dowiedzieć się więcej o Stefano Fiore i zagłębić się w jego fascynujący wszechświat.
Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Stefano Fiore (ur. 17 kwietnia 1975 w Cosenzy) – włoski piłkarz grający na pozycji wysuniętego pomocnika.
Jest wychowankiem włoskiej Cosenzy.
W 1994 roku został piłkarzem Parmy, której barwy (z krótkimi przerwami) reprezentował przez pięć lat, zdobywając w tym czasie dwa Puchary UEFA, Puchar i Superpuchar Włoch. Latem 1999 roku został piłkarzem Udinese, dołączając do zespołu, w ramach wymiany za Stephena Appiaha i Marcio Amoroso. W 2001 został nowym piłkarzem stołecznego Lazio, wybranym na zastępcę odchodzących z klubu - Juana Sebastiana Verona i Pavla Nedveda. Wraz z zespołem Biancocelesti zdobył swój drugi Puchar Włoch. Latem 2004 roku, wraz z Bernardo Corradim dołączył do hiszpańskiej Valencii, gdzie sprowadził ich rodak - Claudio Rannieri. Z hiszpańskiego klubu był regularnie wypożyczany min. do Fiorentiny czy Livorno, definitywnie odchodząc w 2007 roku do Mantovy.
Karierę piłkarską zakończył w 2011 roku w barwach rodzimej Cosenzy.
W latach 2000-2004 był członkiem reprezentacji Włoch, z którą wziął udział w Euro 2000 (srebrny medal) i Euro 2004.
Parma
Lazio
Valencia
Udinese
Włochy