Stanisław Węglarz

W następnym artykule szczegółowo zbadamy temat Stanisław Węglarz, odnosząc się do jego implikacji, cech i znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie. Przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, a także studia przypadków i konkretne przykłady, które pomogą lepiej zrozumieć wagę tego tematu. Dodatkowo zajmiemy się możliwymi przyszłymi trendami związanymi z Stanisław Węglarz i jego wpływem w różnych obszarach. Idąc tym tropem, postaramy się zapewnić kompleksowy przegląd Stanisław Węglarz i zaoferować naszym czytelnikom szerokie zrozumienie tego fascynującego tematu.

Stanisław Węglarz
Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1948
Kamienna Góra

Data i miejsce śmierci

13 listopada 2005
Lublin

Poseł I kadencji Sejmu
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

NSZZ „Solidarność”

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Tablica poświęcona Stanisławowi Węglarzowi

Stanisław Węglarz (ur. 25 lipca 1948 w Kamiennej Górze, zm. 13 listopada 2005 w Lublinie) – polski polityk i działacz związkowy, poseł na Sejm I kadencji.

Życiorys

Syn Stanisława i Ireny. Ukończył liceum ogólnokształcące. W 1980 był założycielem „Solidarności” w kopalni Bogdanka, pełnił także funkcję wiceprzewodniczącego zarządu regionu związku. W stanie wojennym został zatrzymany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa jako jedna z pierwszych osób już 12 grudnia 1981, zwolniono go w lipcu następnego roku. W drugiej połowie lat 80. przewodniczył podziemnym strukturom „Solidarności” na Lubelszczyźnie, następnie do 1992 kierował regionem Środkowo-Wschodnim związku.

Brał udział w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw górnictwa. Sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, był jednym z nielicznych posłów „Solidarności”, którzy nie poparli wniosku o wotum nieufności dla rządu Hanny Suchockiej. Po zakończeniu kadencji pracował na etacie związkowym oraz w prywatnych spółkach. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w 1993 z list Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform, a w 1997 z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność. W latach 1994–1998 zasiadał w radzie miejskiej Lublina z ramienia Unii Wolności. W 2005 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego regionu Partii Demokratycznej.

Zmarł na skutek choroby w wieku 57 lat. Pochowany na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie. W 2005 pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2022 pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności. Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Lublinie.

Przypisy

  1. Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych” , katalog.bip.ipn.gov.pl .
  2. a b Poland – candidate data, University of Essex (ang.).
  3. Kapituła Pamięci „Solidarności” , gminaterespol.pl, 15 listopada 2010 .
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 listopada 2005 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2006 r. nr 2, poz. 29).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 czerwca 2022 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2022 r. poz. 862).

Bibliografia