W tym artykule poruszony zostanie temat Spitsbergen, który przykuł uwagę badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Spitsbergen to temat, który wzbudził zainteresowanie ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, jego implikacje w różnych obszarach i wpływ na codzienne życie ludzi. W tym kontekście zbadane zostaną różne aspekty związane ze zmienną Spitsbergen, uwzględniając jej pochodzenie, ewolucję, cechy charakterystyczne, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Ponadto zaprezentowane zostaną najnowsze badania, opinie ekspertów i doświadczenia związane z Spitsbergen, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Terytorium zależne | |
Akwen | |
Powierzchnia |
39 044 km² |
Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Svalbardu | |
Położenie na mapie Arktyki | |
78°54′N 18°01′E/78,900000 18,016667 | |
Spitsbergen – największa wyspa Norwegii, położona w archipelagu Svalbard, na Morzu Arktycznym. Powierzchnia ok. 39 tys. km², górzysta (do 1717 m n.p.m.), w dużej mierze pokryta lodowcami. Odkryta w 1596 roku przez Willema Barentsa. Populacja wyspy szacowana jest na około 2,5 tys. mieszkańców. Występuje tam rozwinięte rybołówstwo, kiedyś wielorybnictwo. Największe miejscowości to Longyearbyen oraz Barentsburg. Na wyspie znajduje się Polska Stacja Polarna Hornsund.
W dawniejszym nazewnictwie nazwa Spitsbergen określała cały archipelag Svalbard, którego największą wyspę nazywano wtedy Spitsbergenem Zachodnim (Vestspitsbergen).
W 1194 Spitsbergen został odkryty przez Normanów, a w XV wieku prawdopodobnie także przez Pomorców, rybaków z północnej Rusi, jednak informacje o nowym lądzie nie wykroczyły poza ich kręgi kulturowe. Za oficjalną datę odkrycia Spitsbergenu uznaje się 17 czerwca 1596 r., kiedy do Svalbardu dotarli Holendrzy, m.in.: Willem Barents, Jan Rijp i Jacob van Heemskerck. W wieku XVII wyspy Svalbardu były celem podróży wielorybników. Spitsbergen odegrał rolę jako punkt startowy wszystkich ważniejszych wypraw podbiegunowych w XIX i XX wieku. Z niego wyruszył w 1894 na wyprawę do Ziemi Franciszka Józefa Anglik Frederick George Jackson, a w roku 1896 balonem sterowym Szwed Salomon August Andrée na biegun północny. Jeszcze w XIX wieku sądzono, że morze naokoło bieguna północnego jest wolne od lodów i roi się od zwierząt.
Podczas II wojny światowej Norwegia trafiła pod okupację niemiecką. 25 sierpnia 1941 roku marynarka brytyjska z wojskami kanadyjskimi dokonała rajdu na Spitsbergen (operacja Gauntlet), podczas którego zniszczono kopalnie i składy węgla, wykorzystywane przez Niemców, oraz wyewakuowano w całości mieszkających tam obywateli Norwegii i ZSRR.