Siergiej Barminski
W tym artykule przedstawiamy wszystkie potrzebne informacje na temat Siergiej Barminski. Niezależnie od tego, czy szukasz porad, ciekawostek, rekomendacji, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, jesteś we właściwym miejscu. Siergiej Barminski to temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób, dlatego postanowiliśmy zebrać wszystkie istotne informacje i przedstawić je w jasny i zwięzły sposób. Przygotuj się więc na zanurzenie się w fascynującym świecie Siergiej Barminski i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
Siergiej Arsienjewicz Barminski (ros. Сергей Арсентьевич Барминский, ur. w marcu 1900 we wsi Korino w guberni niżnonowogrodzkiej, zm. 10 lutego 1938) – funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych, starszy major bezpieczeństwa państwowego.
Życiorys
Do 1915 skończył jedną klasę seminarium duchownego w Niżnym Nowogrodzie, z którego został wydalony, po czym został słuchaczem kursów buchalterów w Moskwie, od 1918 do marca 1919 był sekretarzem i przewodniczącym powiatowego i miejskiego komitetu Komsomołu w Bałachnie i jednocześnie słuchaczem kursów agitatorów instruktorów przy Centralnej Szkole WCIK/Uniwersytecie Komunistycznym, w marcu 1919 został przyjęty do partii komunistycznej RKP(b). Od marca do czerwca 1919 służył w Armii Czerwonej, od czerwca do sierpnia 1919 był słuchaczem kursów specjalnego przeznaczenia przy Czece, po ukończeniu których został pełnomocnikiem moskiewskiej gubernialnej Czeki. Następnie pracował w odeskiej gubernialnej Czece kolejno jako pełnomocnik, szef wydziału wojskowego i zastępca przewodniczącego, później jako funkcjonariusze odeskiego gubernialnego oddziału GPU był pomocnikiem szefa wydziału specjalnego, sekretarzem i szefem wydziału administracyjnego i wydziału kontrwywiadowczego, jednocześnie przez pewien czas był naczelnikiem Wydziału Specjalnego Czeki Granicy Rumuńskiej. Później był zastępcą szefa Wydziału Kontrwywiadowczego GPU Ukraińskiej SRR, zastępcą szefa kijowskiego obwodowego oddziału GPU i zastępcą pełnomocnego przedstawiciela OGPU Kraju Dalekowschodniego/zastępcą szefa Zarządu NKWD Kraju Dalekowschodniego, jednocześnie pełniąc (do 9 sierpnia 1937) funkcję szefa Wydziału Specjalnego OGPU/Wydziału V NKWD Samodzielnej Dalekowschodniej Armii Czerwonego Sztandaru, a od 27 lutego do 15 marca 1933 funkcję p.o. szefa Nadmorskiego Obwodowego Oddziału GPU, w 1936 otrzymał stopień starszego majora bezpieczeństwa państwowego.
9 sierpnia 1937 został aresztowany podczas wielkiego terroru, następnie rozstrzelany.