Siarczek ołowiu(II)

W tym artykule zostanie przeanalizowane znaczenie Siarczek ołowiu(II) we współczesnym społeczeństwie. Siarczek ołowiu(II) odegrał kluczową rolę w wielu aspektach współczesnego życia, od jego wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci Siarczek ołowiu(II) wzbudził rosnące zainteresowanie wśród naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa, co doprowadziło do wznowienia badań i refleksji na temat jego znaczenia i konsekwencji. Poprzez serię badań i dyskusji staramy się lepiej zrozumieć znaczenie Siarczek ołowiu(II) w naszym życiu i to, jak jego ewolucja nadal kształtuje świat, w którym żyjemy.

Siarczek ołowiu(II)
Struktura krystaliczna Próbka galeny
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

PbS

Masa molowa

239,30 g/mol

Wygląd

ciemnoszare, drobne kryształy o metalicznym połysku

Minerały

galena

Identyfikacja
Numer CAS

1314-87-0

PubChem

14819

Podobne związki
Inne aniony

tlenek ołowiu(II), polonek ołowiu(II)

Inne kationy

siarczek cyny(II), siarczek cynku

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Siarczek ołowiu(II), PbS – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowodorowego i ołowiu na +II stopniu utlenienia. Jego postać mineralna – galena stanowi najważniejszą rudę ołowiu.

Otrzymywanie

Siarczek ołowiu(II) można przygotować w laboratorium w postaci czarnego osadu w wyniku przepuszczenia siarkowodoru przez rozcieńczony kwasowy roztwór soli ołowiu, jak na przykład azotan ołowiu(II) czy octan ołowiu(II):

Pb2+ + H2S → PbS↓ + 2H+

Można go także otrzymać w bezpośredniej reakcji pierwiastków w podwyższonej temperaturze.

Właściwości fizyczne

Występowanie i zastosowanie

W przyrodzie występuje jako minerał galena. Większość ołowiu otrzymuje się właśnie z tej rudy. Czysty siarczek ołowiu(II) jest stosowany w technologii materiałów mikro- i optoelektronicznych (np. ogniwa fotoelektryczne, lasery). Stosowany jest także jako detektor w czujnikach promieniowania podczerwonego. Znajduje zastosowanie w wysokotemperaturowych i wysokociśnieniowych smarach oraz do glazurowania wyrobów ceramicznych. Używany jest także jako katalizator w procesie rafinacji ropy naftowej, usuwający tiole.

Przypisy

  1. a b c d e Pradyot Patnaik: Handbook of inorganic chemicals. New York: McGraw-Hill, 2003, s. 478. ISBN 0-07-049439-8.
  2. CRC Handbook of Chemistry and Physics. Wyd. 83. Boca Raton: CRC Press, 2003, s. 4-36.
  3. Czujniki promieniowania IR.
  4. G.L. Simard, H.W. Russell, H.R. Nelson. „Industrial & Engineering Chemistry”. 33 (11), s. 1352–1364, 1941. DOI: 10.1021/ie50383a006. (ang.). 

Bibliografia