W dzisiejszym świecie Sergio Manente jest nadal tematem o ogromnym znaczeniu i znaczeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na kulturę popularną, Sergio Manente nadal budzi zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od początków po ewolucję w czasie, Sergio Manente był przedmiotem badań, analiz i refleksji ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule zbadamy różne aspekty i aspekty Sergio Manente, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo |
włoskie | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Sergio Manente (ur. 10 grudnia 1924 w Udine; zm. 14 marca 1993 w Udine) – włoski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.
Wychowanek klubu Udinese, w barwach którego w 1942 rozpoczął karierę piłkarską. W 1946 został piłkarzem Atalanty. W latach 1948-1955 bronił barw Juventusu, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Włoch. Potem występował w Lanerossi Vicenza. W 1957 roku wrócił do Udinese, w którym zakończył karierę piłkarską w roku 1960.
18 maja 1952 roku debiutował w narodowej reprezentacji Włoch w meczu przeciwko Anglii (1:1).
W 1961 roku rozpoczął pracę trenerską w Udinese, który prowadził przez sezon. Następnie do 1978 stał na czele klubów Vittorio Veneto, Pordenone, Treviso, Marzotto Valdagno, Alessandria, Venezia, San Donà, ponownie Udinese i Giulianova. Zmarł w 1993 roku w wieku 69 lat w następstwie udaru, który miał osiem lat wcześniej.