Semperoper
W tym artykule zagłębimy się w temat Semperoper, który wywołał duże zainteresowanie i dyskusję w różnych obszarach. Aby w pełni zrozumieć jego znaczenie i wpływ, zbadamy jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i opinie, które istnieją wokół Semperoper, a także możliwe implikacje, jakie ma to w bieżącym kontekście. Podobnie zagłębimy się w odpowiednie studia przypadków, które pomogą lepiej zrozumieć jego zakres i znaczenie dzisiaj. Zbierając aktualne i istotne informacje, naszym celem jest wywołanie debaty wokół Semperoper, która wzbogaci wiedzę i zachęci do głębokiej refleksji na ten istotny temat.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
Położenie na mapie Drezna  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Saksonii  | |
 51°03′16,23″N 13°44′06,61″E/51,054508 13,735169
| |
| Strona internetowa | |
Semperoper (pol. Opera Sempera) – opera znajdująca się w Dreźnie.
Pierwszy budynek operowy
W latach 1838–1841 wzniósł budowniczy Gottfried Semper (1803–1879) królewski teatr dworski w kształcie rotundy wzorowanej na budowlach wczesnego renesansu włoskiego. Budynek przetrwał zaledwie 28 lat – spłonął 21 września 1869.
Tymczasowy budynek teatralny
Już po czterech tygodniach po pożarze rozpoczęto budowę tymczasowego budynku teatralnego. W ciągu sześciu tygodni powstał budynek o 1800 miejscach, który drezdeńczycy nazwali żartobliwie „budą z desek”. 2 grudnia 1869 na otwarcie wystawiono Ifigenię w Taurydzie Goethego.
Drugi budynek operowy
Ze względu na udział w ruchach radykalno–demokratycznych w maju 1849 Gottfriedowi Semperowi zabroniono pobytu na terenie Królestwa Saksonii. Semper opuścił niewdzięczną ziemię saksońską i na emigracji wzniósł m.in. Burgtheater w Wiedniu.
W roku 1871 rozpoczęto budowę nowego gmachu operowego. Przebywający za granicą Semper zgodził się zaprojektować nowy budynek. Budową kierował w latach 1871–1878 jego najstarszy syn Manfred (1838–1913). Budynek otrzymał bogatą dekorację rzeźbiarską. Obok wejścia stanęły postacie Goethego i Schillera, w bocznych wnękach elewacji postacie Szekspira, Sofoklesa, Moliera i Eurypidesa.
Podczas nalotu na Drezno w dniu 13 lutego 1945 budynek został zbombardowany i spalony.
Trzeci budynek operowy
Po wojnie ruiny zabezpieczono prowizorycznie. Dopiero w latach 1968–1976 wykonano prace studialne przygotowujące do odbudowy.
24 czerwca 1977 wmurowano kamień węgielny. Głównym projektantem odbudowy został Wolfgang Hänsch. Zdecydowano się powiększyć scenę i widownię, by sprostać wymaganiom nowoczesnej techniki teatralnej. Ograniczono liczbę miejsc siedzących do 1300, zapewniając jednak doskonałą widoczność i akustykę.
Przy odbudowie zachowano architekturę według projektu Sempera. Dobudowano nowoczesny budynek mieszczący salę prób, pomieszczenia pomocnicze i administracyjne.
13 lutego 1985, w czterdziestolecie zburzenia, na otwarcie opery wystawiono Wolnego strzelca Carla Marii von Webera – powtarzając ostatnie przedstawienie sprzed zburzenia w dniu 31 sierpnia 1944.
Po zjednoczeniu Niemiec opera otrzymała oficjalny tytuł „Sächsische Staatsoper” (Saksońska Opera Państwowa).
Podczas powodzi w sierpniu 2002 wezbrane wody Łaby wyrządziły szkody o wartości 27 milionów euro. 9 listopada 2002 opera wznowiła działalność.
W ramach imprez z okazji 800–lecia Drezna odbył się 13 stycznia 2006 pierwszy bal operowy z udziałem 2300 gości w salach operowych i 4000 drezdeńczyków na Placu Teatralnym.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Opery Sempera (niem.)