W tym artykule temat Sanna Nielsen zostanie omówiony z różnych perspektyw, w celu zbadania jego implikacji, zastosowań i dzisiejszego znaczenia. Szczegółowo przeanalizowany zostanie jego kontekst historyczny, możliwe skutki w różnych obszarach i jego znaczenie w obecnej panoramie. Podobnie zostaną omówione możliwe przyszłe implikacje i omówione zostaną różne punkty widzenia na temat Sanna Nielsen. Celem podróży przez różne podejścia i opinie jest przedstawienie czytelnikowi kompleksowej i szczegółowej wizji tego tematu, co ma zachęcić do debaty i refleksji.
Sanna Nielsen (2014) | |
Imię i nazwisko |
Sanna Viktoria Nielsen |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1996 |
Wydawnictwo | |
Strona internetowa |
Sanna Viktoria Nielsen (ur. 27 listopada 1984 w Kristianstadzie) – szwedzka piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów.
Siedmiokrotna uczestniczka Melodifestivalen. Reprezentantka Szwecji w 59. Konkursie Piosenki Eurowizji (2014).
Dorastała w małej miejscowości Edenryd. W 2001 ukończyła naukę w szkole średniej Heleneholmsgymnasiet w Malmö.
W dzieciństwie brała udział w wielu konkursach dla młodych talentów. W 1994, w wieku 10 lat wygrała festiwal muzyczny w Kallinge, wykonując utwór „Can You Feel the Love Tonight” Eltona Johna. W latach 1995–1996 występowała w zespole tanecznym Mats Elmes. W 1996 wydała swój debiutancki singel „Till en fågel”, z którym dotarła do 46. miejsca listy przebojów w Szwecji. Utworem promowała swój pierwszy album pt. Silvertoner, który dotarł do 55. miejsca listy sprzedaży w Szwecji. Do końca dekady wydała jeszcze jeden album świąteczny pt. Min önskejul (1997) i singel „Time to Say Goodbye” (1999), a także użyczyła głosu tytułowej bohaterce w szwedzkiej wersji językowej filmu Alicja w Krainie Czarów (1998).
W 2001 z utworem „I går, i dag” zajęła trzecie miejsce w finale Melodifestivalen, programu wyłaniającego reprezentanta Szwecji w Konkursie Piosenki Eurowizji. Z konkursową piosenką dotarła do 32. miejsca listy przebojów w Szwecji. W lipcu 2001 zaśpiewała na przyjęciu urodzinowym księżniczki Wiktorii, a w grudniu wyruszyła w świąteczną trasę koncertową z Christerem Sjögrenem, Stenem Nilssonem i Charlotte Nilsson. Wiosną 2002 odebrała nagrodę Ulla Billqvist-stipendiet, a w lipcu wyróżniono ją Birgit Nilssons stipendium. Również w 2002 koncertowała z Rogerem Pontarem oraz zagrała serię koncertów świątecznych z Kalle Moraeusem i Tito Beltránem.
W 2003 zajęła piąte miejsce w finale programu Melodifestivalen, a z konkursową piosenką „Hela världen för mig” dotarła do 35. miejsca listy najlepiej sprzedających się singli w Szwecji. W tym samym roku otrzymała nagrodę Årets skåning. W 2003 i 2004 ponownie odbyła świąteczne trasy koncertowe po kraju. W 2005 ponownie uczestniczyła w Melodifestivalen, tym razem z piosenką „Du och jag mot världen” nagraną w duecie z Fredrikem Kempem zajęła ósme miejsce w finale programu. Z piosenką dotarli do 20. miejsca listy przebojów w Szwecji.
W lutym 2006 wydała trzeci album studyjny pt. Nära mej, nära dej, z którym dotarła do 12. miejsca szwedzkiej listy sprzedaży. W 2007 z utworem „Vågar du, vågar jag” zajęła siódme miejsce w finale Melodifestivalen. Po selekcjach utwór trafił na 10. miejsce szwedzkiej listy najlepiej sprzedających się singli. W marcu wydała album kompilacyjny pt. Sanna 11-22, na którym umieściła utwory nagrane przez nią między 11. a 22. rokiem życia; składanka dotarła do 19. miejsca listy sprzedaży w Szwecji. Od lipca do sierpnia odbyła trasę koncertową Sommar, Sommar, Sommar z Shirley Clamp i Sonją Aldén.
W 2008 z utworem „Empty Room” zajęła drugie miejsce w programie Melodifestivalen 2008, przegrywając jedynie z Charlotte Perrelli. Po finale Melodifestivalen z utworem „Empty Room” dotarła do drugiego miejsca szwedzkiej listy przebojów, a za wysoką sprzedaż singla odebrała platynową płytę. W kwietniu wydała album pt. Stronger, na którym umieściła utwory nagrane wyłącznie w języku angielskim. Z płytą trafiła na pierwsze miejsce listy sprzedaży w Szwecji i odebrała złotą płytę. W czerwcu otrzymała nagrodę Årets lidingöbo, a pod koniec roku wydała drugi album świąteczny pt. Our Christmas, który nagrała z Shirley Clamp i Sonją Aldén, i który dotarł do pierwszego miejsca na szwedzkiej liście sprzedaży i zapewnił grupie certyfikat platynowej płyty. W grudniu telewizja SVT wyemitowała dokument o Nielsen, który przedstawił jej dotychczasowe starty w Melodifestivalen oraz archiwalne filmy i zdjęcia z okresu dzieciństwa. W lutym 2009 otrzymała nagrodę w kategorii Najlepsza szwedzka piosenka roku (za utwór „Empty Room”) na ceremonii Gaygalan 2009, uroczystości wręczenia nagród przyznawanych przez czasopismo „QX”, skierowane dla społeczności LGBT.
Pod koniec 2010 ponownie nawiązała współpracę z Shirley Clamp i Sonją Aldén, z którymi nagrała album świąteczny pt. Vår jul. Płyta dotarła do 6. miejsca na liście sprzedaży w Szwecji i zdobyła certyfikat złotej płyty. W 2011 z piosenką „I’m in Love” zajęła w nim czwarte miejsce w finale Melodifestivalen, a po udziale w programie jej utwór dotarł do 32. miejsca listy przebojów. W marcu wydała album studyjny, również zatytułowany I’m in Love, z którym dotarła do trzeciego miejsca listy najlepiej sprzedających się albumów w Szwecji. Również w 2011 nagrała piosenkę „Nils Holgersson” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do serialu Nils Holgerssons underbara resa.
W listopadzie 2012 wydała album pt. Vinternatten, z którym dotarła do piątego miejsca listy sprzedaży w Szwecji. Pod koniec 2013 wydała kolejny album świąteczny pt. Min jul, za który uzyskała status platynowej płyty. W 2014 z utworem „Undo” zwyciężyła w finale Melodifestivalen 2014, dzięki czemu została reprezentantką Szwecji w 59. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Danii. Po Melodifestivalen dotarła z utworem do drugiego miejsca listy przebojów w Szwecji i odebrała złotą płytę za sprzedaż singla. Przed finałem Eurowizji była jedną z głównych faworytek do zwycięstwa w konkursie, ostatecznie zajęła trzecie miejsce. 30 czerwca 2014 wydała album pt. 7, z którym dotarła do pierwszego miejsca na liście sprzedaży w Szwecji.
W 2015 współprowadziła z Robinem Paulssonem program Melodifestivalen 2015 oraz była jedną z komentatorek 60. Konkursu Piosenki Eurowizji dla SVT. W 2016 prowadziła coroczny program Allsång på Skansen.
W 2006 zaręczyła się z Gudmundem Ingwallem w Las Vegas, jednak dwa lata później para się rozstała. Następnie związała się z Joakimem Ramsellem, z którym mieszka w sztokholmskiej dzielnicy Årsta.
Rok | Nagroda | Kategoria | Rezultat |
---|---|---|---|
2002 | Ulla Billqvist-stipendiet | – | Wygrana |
Birgit Nilssons stipendium | Wygrana | ||
2003 | Årets skåning | Wygrana | |
2008 | Årets lidingöbo | Wygrana | |
2009 | Gaygalan | Najlepsza szwedzka piosenka roku („Empty Room”) | Wygrana |
2014 | Rockbjörnen | Najlepsza piosenkarka na żywo | Nominacja |
2015 | Gaygalan | Najlepsza szwedzka piosenka roku („Undo”) | Nominacja |
Grammis | Piosenka roku („Undo”) | Nominacja | |
2016 | Gaygalan | Gwiazda telewizyjna roku | Nominacja |