W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Rząd Denysa Szmyhala, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, omówimy jego wiele aspektów i wpływ na społeczeństwo. Poprzez wyczerpującą i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na różne aspekty związane z Rząd Denysa Szmyhala, dostarczając cennych informacji i różnorodnych perspektyw, aby wzbogacić wiedzę naszych czytelników. Ujawniając dane, zeznania i odpowiednie badania, staramy się zaoferować pełną i obiektywną wizję, która pozwala nam zrozumieć znaczenie Rząd Denysa Szmyhala w różnych kontekstach i sytuacjach.
Rząd Denysa Szmyhala – rząd Ukrainy funkcjonujący od 4 marca 2020.
W sierpniu 2019, po wyborach parlamentarnych do Rady Najwyższej IX kadencji wygranych przez Sługę Ludu, nowe ugrupowanie nowego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego, został utworzony rząd Ołeksija Honczaruka. Po jakimś czasie prezydent według doniesień mediów zaczął wyrażać niezadowolenie z pracy gabinetu, jednak w styczniu 2020 odmówił przyjęcia dymisji Ołeksija Honczaruka. Na początku marca 2020 premier formalnie złożył rezygnację, a 4 marca został odwołany ze stanowiska premiera.
Tego samego dnia parlament powołał na nowego premiera Ukrainy dotychczasowego wicepremiera Denysa Szmyhala, zatwierdził trzynastu wskazanych przez niego kandydatów na członków rządu oraz wyznaczonych przez prezydenta kandydatów na ministrów spraw zagranicznych i obrony. Nie doszło przy tym wówczas do obsadzenia wszystkich ministerstw (w części przypadków według mediów z powodu odmowy pozostania w rządzie ze strony dotychczasowych ministrów); 10 marca powołano cztery osoby pełniące obowiązki kierowników czterech resortów.
wicepremier, minister ds. terytoriów czasowo okupowanych: Ołeksij Reznikow (do listopada 2021), Iryna Wereszczuk (od listopada 2021)
wicepremier, minister transformacji cyfrowej: Mychajło Fedorow (do marca 2023)
wicepremier ds. innowacji, rozwoju edukacji, nauki i technologii oraz ministra transformacji cyfrowej: Mychajło Fedorow (od marca 2023)
wicepremier, minister ds. strategicznych gałęzi przemysłu: Ołeh Uruski (od lipca 2020 do listopada 2021)
wicepremier ds. odbudowy Ukrainy: Ołeksandr Kubrakow (od grudnia 2022 do maja 2024)
minister ds. strategicznych gałęzi przemysłu: Pawło Riabikin (od listopada 2021 do marca 2023), Ołeksandr Kamyszin (od marca 2023)
minister spraw wewnętrznych: Arsen Awakow (do lipca 2021), Denys Monastyrski (od lipca 2021 do stycznia 2023), Ihor Kłymenko (od lutego 2023, wcześniej od stycznia 2023 p.o. ministra)
minister rozwoju gospodarczego, handlu i rolnictwa: Pawło Kuchta (p.o., w marcu 2020), Ihor Petraszko (od marca 2020 do maja 2021), Iryna Nowikowa (p.o., w maju 2021)
minister ochrony środowiska i zasobów naturalnych: Roman Abramowski (od czerwca 2020 do listopada 2021), Rusłan Striłeć (od kwietnia 2022, wcześniej od listopada 2021 p.o. ministra)
minister oświaty i nauki: Jurij Poluchowycz (p.o., w marcu 2020), Lubomyra Mandzij (p.o., od marca 2020 do czerwca 2020), Serhij Szkarłet (od grudnia 2020 do marca 2023, wcześniej od czerwca 2020 p.o. ministra), Oksen Lisowy (od marca 2023)
minister polityki rolnej i żywnościowej: Roman Łeszczenko (od grudnia 2020 do marca 2022), Mykoła Solski (od marca 2022 do maja 2024), Taras Wysocki (p.o., od maja 2024)
minister energetyki i ochrony środowiska: Witalij Szubin (p.o., do kwietnia 2020), Olha Busławeć (p.o., od kwietnia do czerwca 2020)
minister energetyki: Olha Busławeć (p.o., od czerwca do listopada 2020), Jurij Bojko (p.o., od listopada do grudnia 2020), Jurij Witrenko (p.o., od grudnia 2020 do kwietnia 2021), Jurij Bojko (p.o., w kwietniu 2021), Herman Hałuszczenko (od kwietnia 2021)