Obecnie Ruchomy zamek Hauru (film) stał się tematem o dużym znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Ruchomy zamek Hauru (film) zyskał znaczące znaczenie w różnych obszarach, od polityki po ekonomię, naukę i kulturę. Na przestrzeni dziejów Ruchomy zamek Hauru (film) był przedmiotem badań i debat, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje na temat jego wpływu na życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Ruchomy zamek Hauru (film), aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tematu, który budzi zainteresowanie milionów osób na całym świecie.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
20 listopada 2004 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
114 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Diana Wynne Jones (powieść) |
Główne role |
polski dubbing: |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Montaż | |
Produkcja | |
Dystrybucja | |
Budżet |
24 mln USD |
Przychody brutto |
236 mln USD |
Strona internetowa |
Ruchomy zamek Hauru (jap. ハウルの動く城 Hauru no ugoku shiro) – pełnometrażowy film anime z 2004 roku w reżyserii Hayao Miyazakiego, nominowany w 2006 roku do Oscara w kategorii najlepszy film animowany. Adaptacja książki o tym samym tytule autorstwa Diany Wynne Jones.
Pochodzący z japońskiego studia Ghibli Ruchomy zamek Hauru jest czwartym, po Moim sąsiedzie Totoro, Księżniczce Mononoke i oscarowym Spirited Away: W krainie bogów, filmem Hayao Miyazakiego, który trafił do otwartej dystrybucji w polskich kinach. Film zdobył sporą popularność na świecie, doceniony został również przez krytyków, czego efektem była m.in. nominacja do Oscara w 2006 roku.
Osiemnastoletnia Sophie pracuje w sklepie kapeluszniczym, należącym do jej zmarłego ojca. Pewnego dnia, podczas rzadkiej wyprawy 'na miasto' Sophie nieoczekiwanie napotyka przystojnego czarnoksiężnika Hauru. Dwaj żołnierze zaczepiają Sophie, chcąc zaprosić ją na randkę, wbrew jej woli. Hauru pojawia się jednak w odpowiedniej chwili i ratuje Sophie od towarzystwa wojaków.
Wieczorem tego samego dnia w sklepie kapeluszniczym, w którym pracuje Sophie, zjawia się zła Wiedźma z Pustkowia i zamienia bohaterkę w 90-letnią staruszkę. Sophie postanawia, iż nie pozostanie już w rodzinnym mieście. Uważa bowiem, iż nikt nie zrozumie jej gwałtownego postarzenia się, ani tego, że stało się to w wyniku czaru. Wyrusza zatem na Pustkowie, gdzie dzięki pomocy napotkanego na bezdrożu Stracha na Wróble, napotyka Ruchomy Zamek Hauru. Zatrudnia się tam jako sprzątaczka. Szybko zaprzyjaźnia się z mieszkańcami zamku – ośmioletnim Markiem oraz wprawiającym zamek w ruch, demonem ognia Calciferem.
Sam film dość znacząco odbiega od literackiego pierwowzoru autorstwa Diany Wynne Jones. Reżyser kładzie duży nacisk na pacyfistyczne poglądy tytułowego bohatera, wątek zupełnie nieobecny w książce. Również wygląd wielu postaci jest odmienny: Wiedźma z Pustkowia, w książce młoda i piękna, u Miyazakiego jest tęgą kobietą, pod koniec filmu przemienioną w staruszkę "adoptowaną" przez Sophie. Filmowy Mark został znacząco odmłodzony, demon Calcifer, w oryginale straszny, w filmie pełni raczej rolę komediową. Charaktery Hauru i Sophie pozostały bez większych zmian, jednakże motywy, którymi bohaterowie kierują się w podejmowaniu istotnych decyzji, są zupełnie inne od tych przedstawionych w książce.
Ważną inspiracją przy tworzeniu filmu była charakterystyczna architektura miejscowości Colmar i Riquewihr w Alzacji.
Budżet filmu jest szacowany na równowartość 24 milionów dolarów. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie film zarobił ponad 5 i pół mln USD. W innych krajach przychody wyniosły ponad 230 mln – w sumie ponad 236 mln dolarów.
Film spotkał się z pozytywną reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 87% z 181 recenzji jest pozytywne, a średnia ocen wyniosła 7,47/10. Na portalu Metacritic średnia ocen z 40 recenzji wyniosła 80 punktów na 100.