Dziś Rossija (1896) to temat, który zyskuje na znaczeniu w różnych obszarach społeczeństwa. Jego wpływ rozszerzył się na wiele sektorów, wywołując debatę i kontrowersje wokół jego implikacji i konsekwencji. Od sfery gospodarczej po społeczną, Rossija (1896) przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli, którzy starają się lepiej zrozumieć jego wpływ i znaleźć sposoby sprostania stojącym przed nim wyzwaniom. W tym artykule kompleksowo zbadamy znaczenie, zakres i implikacje Rossija (1896), a także możliwe strategie sprostania związanym z nim wyzwaniom.
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
Zakłady Bałtyckie, Sankt Petersburg |
Położenie stępki |
październik 1893 |
Wodowanie |
30 kwietnia 1896 |
MW Imperium Rosyjskiego | |
Wejście do służby |
1897 |
Los okrętu |
złomowany 1922 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
12 195 t |
Długość |
147,8 m |
Szerokość |
20,3 m |
Zanurzenie |
8 m |
Napęd | |
3 maszyny parowe, 32 kotły parowe, 3 śruby, moc: 14 500 KM | |
Prędkość |
19 węzłów |
Zasięg |
7740 Mm przy prędkości 10 w. |
Uzbrojenie | |
4 działa 203 mm (4 x I), 16 dział 152 mm (16 x I), 12 dział 75 mm, 20 dział 47 mm, 18 działek 37 mm, 5 wt 381 mm | |
Załoga |
839 |
Rossija (ros. Россия) – rosyjski krążownik pancerny z okresu wojny rosyjsko-japońskiej i I wojny światowej.
Zaprojektowany i zbudowany w Rosji w Sankt Petersburgu, był krążownikiem pancernym specjalnie zaprojektowanym do prowadzenia wojny krążowniczej - zwalczania żeglugi nieprzyjaciela na oceanach (działań rajderskich). Priorytetem przy jego konstruowaniu było zapewnienie dobrych własności morskich, zwiększenie zasięgu i prędkości. Klasyfikowany był w Rosji jako krążownik I rangi. Był kolejnym przedstawicielem tzw. rosyjskiej linii rozwoju krążowników pancernych, która została zapoczątkowana przez krążownik „Ruryk”. Początkowo projekt zakładał kontynuację rozwiązań technicznych zastosowanych w „Ruryku”. Postęp w dziedzinie budownictwa okrętowego spowodował jednak, że nowy krążownik różnił się od swojego poprzednika. Zlikwidowano ostatnie pozostałości ożaglowania, a także wzmocniono opancerzenie. Zwiększono wyporność i długość kadłuba.
Budowa okrętu rozpoczęła się Zakładach Bałtyckich w Sankt Petersburgu w październiku 1893 roku, wodowano go 30 kwietnia 1896 roku. Okręt wszedł do służby pod koniec 1896 roku, jednak próby morskie i kończenie wyposażania trwały do lata 1897 roku.
W 1897 roku „Rossija” weszła w skład rosyjskiej Eskadry Oceanu Spokojnego i została przebazowana na Daleki Wschód. W chwili wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej wchodziła w skład władywostockiego zespołu krążowników, którego była okrętem flagowym.
„Rossija” została uszkodzona 14 sierpnia 1904 roku w bitwie koło wyspy Ulsan - wielokrotnie trafiona przez japońskie krążowniki pancerne i pancernopokładowe, w wyniku czego na jej pokładzie zginęło 44 marynarzy.
W 1906 roku okręt powrócił do Kronsztadu, gdzie został poddany remontowi połączonemu z przebudową. Prace zakończono w 1909 roku. W ich wyniku na okręcie wzmocniono uzbrojenie i zmodernizowano siłownię. Do czasu wybuchu I wojny światowej okręt wykonywał rejsy szkolne w rejonie Bałtyku, środkowego Atlantyku, Karaibów i Morza Śródziemnego. Został także przebudowany na szybki stawiacz min. Po wybuchu wojny został jednostką flagową 2. brygady krążowników Floty Bałtyckiej. Miny położone przez „Rossiję” w styczniu 1915 roku uszkodziły dwa niemieckie lekkie krążowniki. W 1922 roku okręt sprzedano na złom i przeholowano do Kilonii.