Roniel Iglesias
Problem Roniel Iglesias to problem, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Dzięki swojemu znaczeniu w różnych obszarach, Roniel Iglesias stał się punktem zainteresowania i dyskusji w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na jego wpływ na życie codzienne, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w rozwoju technologicznym, Roniel Iglesias stał się stałym tematem rozmów. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Roniel Iglesias, od jego pochodzenia po możliwe konsekwencje w przyszłości.
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Roniel Iglesias (ur. 14 sierpnia 1988 w Pinar del Río) – kubański bokser występujący w wadze półśredniej, dwukrotny złoty i brązowy medalista igrzysk olimpijskich, mistrz i wicemistrz świata, trzykrotny medalista igrzysk panamerykańskich i igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów, wielokrotny złoty medalista mistrzostw panamerykańskich.
Kariera
Boks zaczął trenować w 2000 roku.
Pierwsze sukcesy zaczął odnosić już w czasie kariery juniorskiej. W wieku 16 lat, w roku 2005, zdobył seniorskie mistrzostwo Kuby a rok później został w Agadirze mistrzem świata juniorów w wadze lekkiej.
W roku 2008 zakwalifikował się do igrzysk olimpijskich w Pekinie. Pokonał kolejno Mahamana Smailę z Kamerunu, Drissa Moussaida z Maroka oraz Giennadija Kowalowa z Rosji. Przegrał w półfinale z Tajlandczykiem Manusem Boonjumnongiem i zdobył brązowy medal.
W 2009 roku na mistrzostwach świata w Mediolanie pokonał kolejno Brica Bussolę z Burkina Faso, Madadiego Nagzibekowa z Tadżykistanu oraz Anglika Scotta Cardle. W półfinale wygrał z Uranczimegijnem Mönch-Erdenem, a w finale okazał się lepszy od Amerykanina Frankiego Gómeza i zdobył złoty medal w wadze lekkopółśredniej.
Dwa lata później reprezentował Kubę na mistrzostwach świata w Baku. Przegrał niespodziewanie już w pierwszej walce z późniejszym srebrnym medalistą Denysem Berinczykiem z Ukrainy. Po trzech tygodniach wystąpił na igrzyskach panamerykańskich w Gudalajarze, gdzie zdobył złoty medal. Kolejno pokonał Juana Pablo Romero z Meksyku, José Virulę Lópeza z Gwatemali, mistrza świata z Baku Brazylijczyka Évertona Lopesa i w finale Valentino Knowlesa z Bahamów.
W maju 2012 roku w Rio de Janeiro uzyskał kwalifikację do igrzysk olimpijskich w Londynie. Na igrzyskach pokonał kolejno Césara Villarragę z Kolumbii, ponownie Évertona Lopesa i w ćwierćfinale Uktamjona Rahmonova z Uzbekistanu. W półfinale wygrał z Włochem Vincenzo Mangiacapre, a w finale zwyciężył Denysa Berinczyka, rewanżując się za porażkę z Baku, i został mistrzem olimpijskim.
Dwa lata później podczas igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w Veracruz wygrał zawody w wadze półśredniej, pokonując w finale Carla Heilda z Bahamów.
W 2015 roku na lipcowych igrzyskach panamerykańskich w Toronto zdobył srebrny medal. W finałowej walce przegrał niejednogłośnie z Wenezuelczykiem Gabrielem Maestrem. W sierpniu wywalczył również złoto na mistrzostwach panamerykańskich rozegranych w Vargas, wygrywając decydujący pojedynek z Argentyńczykiem Alberto Palmettą. W październiku tego samego roku wystąpił na mistrzostwach świata w Dosze, lecz po pokonaniu Ukraińca Jarosława Samofałowa przegrał w ćwierćfinale nieznaczenie z Azerem Pərvizem Bağırovem.
Następnego roku wziął w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W pierwszej walce pokonał Władimira Margarjana, lecz w ćwierćfinale uległ Uzbekowi Shahramowi Gʻiyosovowi.
W 2017 roku obronił tytuł mistrza panamerykańskiego w wadze półśredniej w Tegucigalpie, wygrywając w finale z Shahramem Gʻiyosovem. Na mistrzostwach świata w Hamburgu zdobył srebrny medal, przegrywając z Shahramem Gʻiyosovem.
Rok później ponownie zdobył złoty medal na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów, pokonując Portorykańczyka Bryana Polaco. W 2019 roku wywalczył złoto w kategorii półśredniej podczas igrzysk panamerykańskich rozegranych w Limie. W decydującej walce wygrał z Dominikańczykiem Rohanem Polanco.
Uczestniczył w letnich igrzyskach olimpijskich w Tokio, na których wywalczył złoty medal po wygraniu wynikiem 5:0 finałowego pojedynku z Brytyjczykiem Patem McCormackiem.
Przypisy
- ↑ AIBA World Boxing Championships Hamburg 2017 – Boxers’ profile. s. 112–116. . . (ang.).
- ↑ Wyniki Mistrzostw Świata Juniorów 2006 (Amateur-boxing.strefa.pl)
- ↑ Wyniki Mistrzostw Świata 2009 (Amateur-boxing.strefa.pl)
- ↑ Iglesias conquista oro para Cuba en Mundial de boxeo. Granma, 2009-09-12. . (hiszp.).
- ↑ Wyniki Mistrzostw Świata 2011 (Amateur-boxing.strefa.pl)
- ↑ Wyniki Igrzysk Panamerykańskich 2011. info.guadalajara2011.org.mx. . (Strona oficjalna Guadalajara 2011)
- ↑ Roniel Iglesias gana los 64 kilogramos del boxeo. CubaSi, 2015-10-29. . (hiszp.).
- ↑ Londres 2012: Cuarto oro para Cuba de la mano del boxeador Iglesias. Cuba Debate, 2012-08-11. . (hiszp.).
- ↑ Cubano Roniel Iglesias gana el oro de los superligeros. El Universal, 2012-08-11. . (hiszp.).
- ↑ Cuba cierra su actuación en Toronto 2015 con cinco nuevas medallas de oro. Cuba Debate, 2015-07-26. . (hiszp.).
- ↑ Avanzan nueve púgiles cubanos en Campeonato Mundial de Boxeo. Cuba Debate, 2015-10-09. . (hiszp.).
- ↑ Eliminado Roniel Iglesias en Río 2016. Juventud Rebelde, 2016-08-13. . (hiszp.).
- ↑ Cuba ganó a “golpes” el Mundial de Boxeo. On Cuba News, 2017-09-03. . (hiszp.).
- ↑ Roniel Iglesias tiene revancha y gana oro panamericano en el boxeo. El Economista, 2019-08-02. . (hiszp.).
- ↑ Tokyo 2020 Boxing Men's Welter (63-69kg) Draw Sheet. olympics.com, 2021-08-03. . . (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil zawodnika na stronie MKOL Pekin 2008, Londyn 2012 (ang.)
- Profil zawodnika na stronie MKOL Rio de Janeiro 2016 (ang.)
1952–2000: 60–63,5 kg, 2004–2012: 60–64 kg
1904: 61,2–65,8 kg, 1920–1936: 61,2–66,7 kg, 1948: 62–67 kg, 1952–2000: 63,5–67 kg, 2004–2012: 64–69 kg
