Raven Klaasen
W tym artykule zajmiemy się tematem Raven Klaasen, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Raven Klaasen stał się tematem dyskusji w różnych obszarach, generując sprzeczne opinie i budząc duże zainteresowanie jego wpływem na życie codzienne. W tym sensie istotne jest dokładne przeanalizowanie implikacji Raven Klaasen, a także jego ewolucji w czasie i jego przyszłej projekcji. W ten sposób staramy się zapewnić kompleksowy obraz Raven Klaasen i dostarczyć odpowiednich informacji, które pozwalają nam zrozumieć jego znaczenie w bieżącym kontekście.
.JPG)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 października 1982 |
| Wzrost |
178 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2002 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Stephan de Kock |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
208 (24 października 2011) |
| Australian Open |
1Q (2012) |
| US Open |
2Q (2009) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
19 |
| Najwyżej w rankingu |
7 (5 sierpnia 2019) |
| Australian Open |
F (2014) |
| Roland Garros |
3R (2018) |
| Wimbledon |
F (2018) |
| US Open |
QF (2014) |
Raven Klaasen (ur. 16 października 1982 w King William’s Town) – południowoafrykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
W gronie zawodowców od 2002 roku. W turniejach rangi ATP Tour odniósł 19 zwycięstw w grze podwójnej. Ponadto Klaasen przegrał 23 finały zawodów w ATP Tour, w tym finały wielkoszlemowych Australian Open 2014 i Wimbledonu 2018.
W marcu 2009 roku zadebiutował w reprezentacji kraju w zmaganiach o Puchar Davisa w rundzie przeciwko Macedonii. Do końca 2020 roku zagrał w zawodach cztery pojedynki singlowe, z których trzy wygrał, oraz szesnaście meczów deblowych, z których w jedenastu zwyciężył.
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 208. miejsce (24 października 2011), a w klasyfikacji deblistów 7. pozycję (5 sierpnia 2019).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (19–23)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 10 lutego 2013 | Montpellier | Twarda (hala) |  Johan Brunström
|
 Marc Gicquel Michaël Llodra
|
3:6, 6:3, 9–11 |
| Zwycięzca | 1. | 25 maja 2013 | Nicea | Ceglana | Johan Brunström
|
 Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 22 września 2013 | Metz | Twarda (hala) | Johan Brunström
|
Nicolas Mahut Jo-Wilfried Tsonga
|
6:4, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 3. | 29 września 2013 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) |  Eric Butorac
|
 Pablo Cuevas Horacio Zeballos
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 2. | 25 stycznia 2014 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Eric Butorac
|
 Łukasz Kubot Robert Lindstedt
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 16 lutego 2014 | Memphis | Twarda (hala) | Eric Butorac
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 19 października 2014 | Sztokholm | Twarda (hala) | Eric Butorac
|
 Treat Huey Jack Sock
|
6:4, 6:3 |
| Finalista | 3. | 11 stycznia 2015 | Ćennaj | Twarda |  Leander Paes
|
 Lu Yen-hsun Jonathan Marray
|
3:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 6. | 17 stycznia 2015 | Auckland | Twarda | Leander Paes
|
Dominic Inglot Florin Mergea
|
7:6(1), 6:4 |
| Finalista | 4. | 22 lutego 2015 | Delray Beach | Twarda | Leander Paes
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
3:6, 6:3, 6–10 |
| Finalista | 5. | 23 maja 2015 | Genewa | Ceglana | Lu Yen-hsun
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
5:7, 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 7. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta | Rajeev Ram
|
Rohan Bopanna Florin Mergea
|
7:6(5), 6:2 |
| Finalista | 6. | 4 października 2015 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Rajeev Ram
|
Treat Huey Henri Kontinen
|
6:7(4), 2:6 |
| Zwycięzca | 8. | 11 października 2015 | Tokio | Twarda |  Marcelo Melo
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
7:6(5), 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 9. | 18 października 2015 | Szanghaj | Twarda | Marcelo Melo
|
 Simone Bolelli Fabio Fognini
|
6:3, 6:3 |
| Finalista | 7. | 2 kwietnia 2016 | Miami | Twarda | Rajeev Ram
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
7:5, 1:6, 7–10 |
| Finalista | 8. | 21 maja 2016 | Genewa | Ceglana | Rajeev Ram
|
Steve Johnson Sam Querrey
|
4:6, 1:6 |
| Finalista | 9. | 13 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Dominic Inglot
|
 Mate Pavić Michael Venus
|
6:3, 3:6, 9–11 |
| Zwycięzca | 10. | 19 czerwca 2016 | Halle | Trawiasta | Rajeev Ram
|
Łukasz Kubot Alexander Peya
|
7:6(5), 6:2 |
| Zwycięzca | 11. | 2 października 2016 | Chengdu | Twarda | Rajeev Ram
|
 Pablo Carreño-Busta Mariusz Fyrstenberg
|
7:6(2), 7:5 |
| Finalista | 10. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda | Rajeev Ram
|
Marcel Granollers Marcin Matkowski
|
2:6, 6:7(4) |
| Finalista | 11. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | Rajeev Ram
|
Henri Kontinen John Peers
|
6:2, 1:6, 8–10 |
| Zwycięzca | 12. | 26 lutego 2017 | Delray Beach | Twarda | Rajeev Ram
|
Treat Huey Maks Mirny
|
7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 13. | 18 marca 2017 | Indian Wells | Twarda | Rajeev Ram
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
6:7(1), 6:4, 10–8 |
| Finalista | 12. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Rajeev Ram
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 14. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) | Michael Venus
|
Marcus Daniell Dominic Inglot
|
6:7(2), 6:3, 10–4 |
| Finalista | 13. | 16 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Michael Venus
|
Dominic Inglot Franko Škugor
|
6:7(3), 5:7 |
| Finalista | 14. | 14 lipca 2018 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Michael Venus
|
Mike Bryan Jack Sock
|
3:6, 7:6(7), 3:6, 7:5, 5:7 |
| Finalista | 15. | 12 sierpnia 2018 | Toronto | Twarda | Michael Venus
|
Henri Kontinen John Peers
|
2:6, 7:6(7), 6–10 |
| Finalista | 16. | 7 października 2018 | Tokio | Twarda | Michael Venus
|
 Ben McLachlan Jan-Lennard Struff
|
4:6, 5:7 |
| Finalista | 17. | 12 stycznia 2019 | Auckland | Twarda | Michael Venus
|
Ben McLachlan Jan-Lennard Struff
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 18. | 19 maja 2019 | Rzym | Ceglana | Michael Venus
|
Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 15. | 23 czerwca 2019 | Halle | Trawiasta | Michael Venus
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
4:6, 6:3, 10–4 |
| Zwycięzca | 16. | 4 sierpnia 2019 | Waszyngton | Twarda | Michael Venus
|
 Jean-Julien Rojer Horia Tecău
|
3:6, 6:3, 10–2 |
| Finalista | 19. | 17 listopada 2019 | Londyn | Twarda (hala) | Michael Venus
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 20. | 29 lutego 2020 | Dubaj | Twarda | Oliver Marach
|
John Peers Michael Venus
|
3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 17. | 25 października 2020 | Kolonia | Twarda (hala) | Ben McLachlan
|
Kevin Krawietz Andreas Mies
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 18. | 8 sierpnia 2021 | Waszyngton | Twarda | Ben McLachlan
|
Neal Skupski Michael Venus
|
7:6(4), 6:4 |
| Finalista | 21. | 20 lutego 2022 | Marsylia | Twarda (hala) | Ben McLachlan
|
 Denys Mołczanow Andriej Rublow
|
6:4, 5:7, 7–10 |
| Finalista | 22. | 17 lipca 2022 | Newport | Trawiasta | Marcelo Melo
|
William Blumberg Steve Johnson
|
4:6, 5:7 |
| Finalista | 23. | 6 sierpnia 2022 | Los Cabos | Twarda | Marcelo Melo
|
William Blumberg Miomir Kecmanović
|
0:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 19. | 2 października 2022 | Seul | Twarda | Nathaniel Lammons
|
Nicolás Barrientos Miguel Ángel Reyes-Varela
|
6:1, 7:5 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP , Association of Tennis Professionals (ang.).
- Profil na stronie ITF , International Tennis Federation (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa , Davis Cup (ang.).