W tym artykule zbadamy wpływ Raman Ananjeu na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w polityce i ekonomii, Raman Ananjeu pozostawił znaczący ślad we współczesnym świecie. Poprzez szczegółową analizę zbadamy liczne role i aspekty, jakie Raman Ananjeu odegrał w najnowszej historii, a także jego znaczenie w obecnym kontekście. Od pojawienia się na scenie światowej po ewolucję na przestrzeni lat, Raman Ananjeu był tematem ciągłego zainteresowania i debaty, a ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego obrazu jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo.
Pełne imię i nazwisko |
Raman Uładzisławawicz Ananjeu |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1964 |
Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji | |
Okres |
od 27 listopada 1996 |
Poprzednik |
stanowisko utworzone |
Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
Okres |
od 9 stycznia 1996 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny, frakcja „Zgoda” |
Następca |
wybory nie odbyły się |
Prezes zarządu spółki „Biełnieftiegaz” | |
Okres |
od 1995 |
Odznaczenia | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Siły zbrojne |
Raman Uładzisławawicz Ananjeu (biał. Раман Уладзіслававіч Ананьеў, ros. Роман Владиславович Ананьев, Roman Władisławowicz Ananjew; ur. 19 kwietnia 1964 w Czerniowcach) – radziecki i białoruski wojskowy, przedsiębiorca i polityk, w latach 1995–1996 prezes zarządu spółki „Biełnieftiegaz”; deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2004 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I i II kadencji.
Urodził się 19 kwietnia 1964 roku w mieście Czerniowce, w obwodzie czerniowieckim Ukraińskiej SRR, ZSRR. Ukończył Czerniowieckie Technikum Budowlane, uzyskując zawód technika mechanika (według innego źródła ukończył Białoruski Uniwersytet Humanistyczno-Ekonomiczny). W latach 1983–1992 pracował jako instruktor komsomołu w wydziale politycznym jednostki wojskowej w Siłach Zbrojnych ZSRR i Siłach Zbrojnych Republiki Białorusi. W latach 1992–1995 był wiceprezesem spółki „Konwersja”. W latach 1995–1996 pełnił funkcję prezesa zarządu zamkniętej spółki akcyjnej „Biełnaftahaz”. Był współprzewodniczącym Narodowego Stowarzyszenia Przemysłowców i Przedsiębiorców i członkiem zarządu Białoruskiej Fundacji Ochrony Socjalnej Byłych Wojskowych.
W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Bieszenkowickiego Okręgu Wyborczego Nr 39. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Polityki Ekonomicznej i Reform. Był bezpartyjny, należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Rzeczypospolitej Polskiej. Wykazał się aktywnością w czasie kryzysu konstytucyjnego w 1996 roku, opowiadając się po stronie prezydenta. Poparł dokonaną przez niego kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji ds. Pracy, Spraw Socjalnych, Ochrony Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły.
21 listopada 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Lepelskiego Okręgu Wyborczego Nr 23. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Pracy, Ochrony Socjalnej, Weteranów i Inwalidów. Wchodził w skład zjednoczenia deputowanych „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” oraz grupy deputackiej „Deputowany Ludowy”. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 16 listopada 2004 roku.
Raman Ananjeu jest żonaty, ma córkę. W 1995 roku mieszkał w Mińsku.