Przygody Münchhausena

Dziś Przygody Münchhausena stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na współczesne społeczeństwo, znaczenie w kontekście historycznym czy wpływ na sferę kulturową, Przygody Münchhausena jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata wzbudzał gorące debaty, wzbudzał ciekawość wielu osób i był przedmiotem licznych studiów i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Przygody Münchhausena, analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie. Bez wątpienia Przygody Münchhausena to temat zasługujący na naszą uwagę i refleksję, dlatego mamy nadzieję, że ta lektura będzie interesująca i wzbogacająca dla wszystkich naszych czytelników.

Przygody Münchhausena
Baron Prášil
Data premiery

21 września 1962
luty 1963 (Polska)

Kraj produkcji

Czechosłowacja

Język

czeski

Czas trwania

87 minut

Reżyseria

Karel Zeman

Scenariusz

Karel Zeman
Josef Kainar
Jiří Brdečka

Główne role

Miloš Kopecký
Jana Brejchová
Rudolf Jelínek

Muzyka

Zdeněk Liška

Zdjęcia

Jiří Tarantík

Scenografia

Karel Zeman
Zdeněk Rozkopal

Kostiumy

Lída Novotná
Miloslava Šmídová

Montaż

Věra Kutilová

Produkcja

Josef Ouzký

Wytwórnia

Krátký film Praha Studio Loutkových Filmů Gottwaldov

Dystrybucja

Ústřední půjčovna filmů

Budżet

4,7 mln CZK

Nagrody
Srebrny Żagiel na Festiwalu Locarno

Przygody Münchhausena (cz. Baron Prášil)czechosłowacki film przygodowy z 1962 roku w reżyserii Karela Zemana, zrealizowany na podstawie opowieści Przygód barona Münchhausena w wersji Gottfrieda Augusta Bürgera. Film łączy akcję na żywo z różnymi formami animacji i jest mocno wystylizowany, głównie na ryciny Gustave’a Doré’a.

Cyfrowa renowacja filmu miała premierę 5 września 2016 roku na Telluride Film Festival w Stanach Zjednoczonych.

Polska premiera odbyła się w ramach podwójnego seansu z krótkometrażowym filmem kukiełkowym W 10 minut dookoła świata produkcji Se-Ma-For.

Wątek

Film zaczyna się od kroków prowadzących do stawu. Kamera nieustannie przesuwa się w górę, aby pokazać lot motyli, ptaków i postęp historycznych samolotów kończących się rakietowym statkiem podróżującym w kosmosie i lądującym na Księżycu.

Lunonauta opuszcza swój statek kosmiczny i obserwuje inne kroki na Księżycu, prowadząc go do starego fonografu, a następnie rozbitej rakiety z tablicą odczytującą Ziemię na Księżyc Juliusza Verne’a. Zaskoczony podróżnik kosmiczny, zabrany do stołu, spotyka bohaterów z książki Verne’a, Cyrano de Bergeraca i barona Münchhausena. Zapraszając go do swojego stolika, bohaterowie wierząc, że to Selenita i uprzejmie traktują go jak małe dziecko.

Baron postanawia zabrać go na Ziemię w fantazyjnym sterowcu utrzymywanym przez stado skrzydlatych koni. Baron ubiera lunonautę o imieniu Toník w oryginalny czeski, XVIII-wieczny stróju, gdzie ląduje w XVIII-wiecznej Turcji w Konstantynopolu. Mówiąc niezrozumiałym głosem, który nazywa „językiem dyplomacji”, baron przedstawia Toníka sułtanowi. Jednak brak znajomości protokołu dyplomatycznego Toníka i jego zakochanie w księżniczce Biance, damie więzionej przez sułtana, prowadzi do serii romantycznych i fantazyjnych przygód, które przekształcają współczesnego naukowca w kosmos w bohatera rywalizującego z baronem.

Kostiumy Miloša Kopeckýego i Jany Brejchovej

Obsada

Wersja polska

Opracowanie i udźwiękowienie wersji polskiej: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria: Henryka Biedrzycka
Teksty polskie: Elżbieta Łopatniukowa, Krystyna Uniechowska
Operator dźwięku: Zdzisław Siwecki
Montaż: Wanda Jarkowska
Kierownictwo produkcji: Jerzy Kulawczyk
Wystąpili:

Odbiór

Howard Thompson z The New York Times opisał to jako „rozkoszną osobliwość z dziarską, intrygującą ścieżką muzyczną” a pisarz Harlan Ellison nazwał ją „uroczą i sympatyczną czeską fantazją z 1961 roku wypełnioną efektami”.

César Santos Fontenla z Triunfo(inne języki) nazwał film „arcydziełem” i dodał: „film jest niewątpliwie najbardziej ekscytującym jak dotąd eksperymentem w dziedzinie animacji i łączenia różnych technik... Wpływ Mélièsa jest obecny w całym filmie, który osiąga ten sam poziom poezji, co dzieła tego starego mistrza”. Gazeta Le Monde określiła „technikę Zemana za «idealnie dopasowaną» do opowieści o baronie Münchhausenie, a końcowy efekt jako «obdarzony wspaniałym poczuciem humoru i bardzo pomysłowe»”. Historyk filmowy Peter Hames opisał Przygody Münchhausena jako „prawdopodobnie najlepszy film Zemana”.

Kiedy film był pokazywany w British Film Institute w 1980 roku i wywarł on wpływ na Terry'ego Gilliama, który następnie tworzył własną wersję opowiadań o Münchhausenie: Przygody barona Munchausena:

Pamiętam gdy kręciłem Przygody barona Munchausena ujrzałem tam katalog z Przygód Münchhausena Karela Zemana i powiedziałem, „Łał, co to takiego?”. W końcu obejrzałem ten film i powiedziałem, „łał, to wspaniałe”, gdyż zrobił coś, co ja wciąż próbuję, i połączył żywą akcję z animacją. Jego doré’owe tła były cudowne. Film uchwycił prawdziwego duch postaci.

Brytyjski magazyn Home Cinema Choice uznał Przygody Münchhausena za najlepiej odrestaurowany cyfrowo film z 2017 roku, pokonując takie filmy jak Coś, Cena strachu i Mulholland Drive.

Joanna Guze na łamach „Filmu” zachwalała wyczucie stylu Gustave’a Doré’a przez Zemana, tak podważała sens zestawiania XVIII-wiecznego barona ze współczesnym kosmonautą i uważała, że poprzedni film Zemana Diabelski wynalazek wypadł pod względem fabularnym znacznie lepiej. Krytykowała także zakaz wstępu polskim widzom poniżej szesnastu lat, argumentując że powinien być przeznaczony dla młodzieży i „nie zgorszy nieletnich, którzy, nawiasem mówiąc, nie takie już rzeczy oglądali na dozwolonych, nawet zalecanych im filmach”.

Przypisy

  1. Przygody Münchhausena w bazie IMDb (ang.)
  2. a b c d Idziemy do kina. „Film”. 5, s. 15, 1963-02-03. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  3. a b César Santos Fontenla: De Cyrano a Gagarin. Europeana. . (hiszp.).
  4. The Fabulous Baron Munchausen at Telluride. Czech Film Center, 2016-09-06. . (ang.).
  5. Howard Thompson: CRITICS' CHOICE; Cable TV. The New York Times. . (ang.).
  6. Harlan Ellison: Harlan Ellison’s Watching: Essays and Criticism. Nowy Jork: Open Road Integrated Media, 2014, s. 394. ISBN 978-1-4976-0411-7. .
  7. Le Baron de Crac (1962) de Karel Zeman. L’Oeil sur l’Ecran, 2015-04-20. .
  8. Peter Hames: Czech and Slovak Cinema: Theme and Tradition. Edynburg: Edinburgh University Press, 2009, s. 197. ISBN 978-0-7486-2082-1. (ang.).
  9. Jack Zipes: The Enchanted Screen: The Unknown History of Fairy-Tale Films. Wyd. 2. Nowy Jork: Routledge, 2011, s. 43. ISBN 978-0-203-92749-6.
  10. Terry Gilliam: Terry Gilliam: Interviews. Mississippi: Jackson University Press, 2004, s. 132-133.
  11. Baron Prášil - nejlepší restaurovaný film roku ve Velké Británii!. Muzeum Karla Zemana, 2018-01-03. . (cz.).
  12. Joanna Guze. Przygody Münchhausena. „Film”. 9, s. 4, 1963-03-03. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 

Linki zewnętrzne