Proces Oppenheimera-Phillips
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Proces Oppenheimera-Phillips, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii ludzkości. Od jego skromnych początków po drogę do sławy – zagłębimy się w najbardziej intymne szczegóły jego kariery. Oprócz tego przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo i jego trwałe dziedzictwo. Proces Oppenheimera-Phillips był źródłem inspiracji dla wielu osób i mamy nadzieję, że w tym artykule rzucimy światło na jego życie i znaczący wkład.
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Proces Oppenheimera-Phillips – rodzaj reakcji jądrowej indukowanej deuteronem. W reakcji tej, neutronowa połowa energetycznego deuteronu (stabilny izotop wodoru z jednym protonem i jednym neutronem) łączy się z docelowym jądrem, przenosząc neutron na cięższy izotop z jednoczesnym wyrzuceniem pozostałego protonu. Przykładem procesu Oppenheimera-Philips jest transformacja nuklearna 12C na 13C.
Proces ten pozwala oddziaływaniu jądrowemu na niższe energie, niż oczekiwano na podstawie prostej kalkulacji bariery kulombowskiej między deuteronem a docelowym jądrem.[styl do poprawy] Dzieje się tak, ponieważ deuter doświadcza polaryzacji ładunku na skutek zbliżania się do dodatnio naładowanego jądra docelowego[styl do poprawy]. Fuzja przebiega, gdy energia wiązania neutronu i docelowego jądra przekracza energię wiązania deuteronu. Proton zostaje następnie odepchnięty od nowego, cięższego jądra.
Zjawisko to zostało opisane w 1935 przez Roberta Oppenheimera i jego doktorantkę, Melbę Phillips.
Przypisy
- ↑ Melba Phillips, physicist, 1907-2004 , www-news.uchicago.edu (ang.).
Bibliografia
- Smith i inni, Robert Oppenheimer, letters and recollections, Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1995, ISBN 978-0-8047-2620-7, OCLC 34118631.